Het kamertje met de twee helften

Na mijn ontdekking, dat ik in werkelijkheid mijn bewustzijn ben, heb ik mezelf beloofd dat er geen dag meer voorbij zou gaan, zonder dat ik tenminste een aantal keer in mijn bewustzijn zou gaan zitten. En dat heb ik ook gedaan. In het begin kon ik er elke keer maar een paar seconden in blijven, maar al heel snel, na enkele weken, merkte ik dat ik al veel gemakkelijker, sneller en langer in het bewustzijn kon zitten. Ook ging ik het koppelen aan bepaalde bezigheden gedurende de dag. Zo ging ik altijd even in het bewustzijn zitten tijdens het tandenpoetsen, op het toilet, bij het slapen gaan, bij het opstaan en tijdens het auto rijden. We denken misschien; tijdens het auto rijden? Ja hoor, we kunnen prima auto rijden vanuit het bewustzijn, we zijn zelfs nog meer geconcentreerd. Wel beter om onze ogen er dan bij open te houden, ha, ha. Na verloop van tijd ging dat al helemaal automatisch, als ik mijn tandenborstel pakte, voelde ik dat ik vanzelf shifte naar het bewustzijn. Zo kwam ik steeds meer in het bewustzijn. Het maakte dat er veel meer vertrouwen kwam, dat het leven veel lichter werd, het allemaal veel gemakkelijker ging. Stress verdween, ik maakte me niet meer druk om dingen, doorzag veel sneller als mijn ego me weer eens probeerde in te haken, dus in het algemeen werd ik veel rustiger en ging alles veel moeitelozer. De synchroniciteit in mijn leven werd nog veel groter, ik merkte veel meer nog dat op het juiste moment precies het juiste gebeurde en het juiste werd gezegd. Ik ging steeds meer de verbondenheid ervaren met het grote geheel en er waren steeds meer momenten van totale overgave, van alles is helemaal goed zoals het is.

Op een bepaald moment had ik een hele bijzondere ervaring. Het was tijdens een Integrated Energy Therapy® healing, die een vriendin-collega aan mij gaf. Vanaf het moment dat ik ging liggen, en zij voor mij de Engelen, Gidsen en Spirits aanriep, kwam ook weer dat enorme gevoel van vrede over me heen dat alles helemaal goed is zoals het is. Ik voelde hoeveel liefde daar uit voort vloeide, als alles helemaal mag zijn zoals het is. Ik zag en voelde alleen maar een zee van licht en liefde. In mijn hoofd was niets meer, alleen maar licht en leegte. Zo sterk had ik het nog nooit ervaren. Deze wonderlijke ervaring duurde voort tot de helft van de behandeling. Het leek wel een ‘bijna dood ervaring’. Intussen begrepen we ook waarom ik hier in zat. Mijn vriendin-collega voelde en kreeg door dat ze in een vorig leven zat te werken van mij, een heel oud leven, waarin ik op een ezeltje reed door de woestijn. Ik was een jonge vrouw van ongeveer 30 jaar en had heel lang, git zwart haar. Mijn man liep naast me. Ik was heel erg ziek, zo erg zelfs dat het niet lang meer zou duren voor ik over zou gaan. Ik was daar in dat leven, op dat moment, al in totale overgave om naar de andere kant te gaan. Dat is de overgave die ik zelf tijdens die behandeling ook gevoeld heb. Maar mijn vriendin voelde vooral hoeveel verdriet het me deed, dat ik mijn man moest achter laten. Dus helemaal het tegenovergestelde van waar ik in zat. Op de helft van de behandeling draaide mijn ervaring om. Ik raakte in gesprek met mijn vriendin over hoe (in dit leven) mijn eerste man overleden was, toen ik 30 jaar was. Ik had haar nog nooit verteld hoe dat precies allemaal gegaan was, en terwijl ik haar dat allemaal vertelde, huilde ik tranen met tuiten. Het mocht dan al wel 22 jaar geleden zijn dat het allemaal gebeurd was, ik voelde op dat moment de diepe pijn van dat enorme verlies.

Wauw wat een ervaring! Wat een enorm contrast; de totale overgave aan de ene kant, en in het volgende moment de diepe pijn van het menselijke verdriet aan de andere kant. Al snel begreep ik dat ik dit niet voor niets mocht ervaren. Want dit is precies hoe het is. Het is alsof het een kamertje is met twee helften. In de ene helft is het licht, daar is alles gelukzalig licht en liefde, alles mag daar helemaal zijn zoals het is. Deze lichte helft is de helft van het bewustzijn. In de andere helft van het kamertje zit het mensstuk, daarin zijn de twee gedeeltes van de dualiteit, het gedeelte met het menselijke geluk en genieten enerzijds en het hartverscheurende, menselijke lijden en drama anderzijds. Ik voelde heel duidelijk dat er helemaal niks tussen zit, nog niet eens een dunne sluier, niets. We kunnen zo tussen alle drie verschillende stukken van het kamertje heen en weer. Van de ene menselijke helft van het kamertje waar het menselijke lijden en drama zich afspeelt en waar het heel donker en zwaar voelt, naar de andere menselijke helft van het kamertje waar we genieten en ons blij voelen, of naar de helft van het Bewustzijn waar het altijd allemaal heel licht en gelukzalig is. Waar altijd die lichte, moeiteloze overgave is. Het is maar net waar we op gefocust zijn.

Waar ga jij inzitten? Het is er allebei. We kennen het allebei. Daar waar we ons bewustzijn, onze aandacht op leggen, daar zitten we in. Kan het echt zo simpel zijn, denken we dan misschien? Zo simpel is het! We mogen aan de kant van het menselijke lijden gaan zitten, en ook kant van het genieten, het hoeft alleen niet. Het positieve stuk van het genieten is ook niet beter dan het negatieve stuk van het lijden. Want beide menselijke stukken zijn illusie. Niet echt, niet het ware, onderdeel van de film waar we in meespelen. We kunnen ook net zo makkelijk in de helft van ons bewustzijn (zielstuk) gaan zitten. Dan zitten we niet meer in de illusie, maar in de realiteit, dat wat is. Datgene waar onvoorwaardelijke liefde is omdat daar alles mag zijn zoals het is.

Als we steeds meer vanuit het bewustzijn kunnen zijn, dan wordt het leven lichter. We kunnen dan net als ‘daarboven’ leren en leven vanuit het licht. Dat gaat veel gemakkelijker, moeitelozer, we maken iets mee en weten al gelijk wat we er van mogen leren. Daardoor hoeft het niet eerst nog veel heftiger te worden. Het oordeel is er vanaf. We zien dat alles mag zijn zoals het is. Daardoor ervaren we de dingen ook niet meer als heel heftig. We zien dat alles liefde is, dat alles vóór ons gebeurt. Daardoor pakken we ook de lering die erin zit veel sneller en makkelijker op en zijn we er dankbaar voor. We hebben dan ook niet meer zoveel mensen of gebeurtenissen nodig die ons uit onze kracht duwen, we hebben ons immers al herinnerd wie we werkelijk zijn. Dat wat er nog aan heftige dingen gebeurt in ons leven, wordt niet meer als dramatisch ervaren. Onze kijk erop is veranderd. Er is geen verzet en weerstand meer tegen dat wat is. We zien dat niets en niemand hoeft te veranderen voor ons om in volle tevredenheid en gelukzaligheid te zijn, omdat alles altijd al in ons zit, in ons ware zelf. Dat alles maakt het allemaal veel lichter.

Het gevolg is het einde van ons menselijk drama, het einde van het lijden. We ervaren dan alleen nog de oneindige vredige, liefdevolle, gelukzalige stroom van alles is zoals het is.

Het licht dat we dan uitstralen werkt enorm aanstekelijk op alle mensen, dieren, natuur, het al wat is, om ons heen. Probeer het maar eens uit, als er ruzie is in jouw huis of ergens anders, shift dan eens naar het bewustzijn en kijk wat er gebeurt. Kijk wat een groots effect dat heeft. Het ego en de duisternis, ze kunnen niet op tegen het enorme licht wat het bewustzijn uitstraalt. De rest hoeft niet te veranderen, wij hoeven er alleen maar steeds met ons bewustzijn bovenuit te blijven stijgen, het begint bij ons.

Meer hierover lees je in m’n eerste boek; ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.