De belangrijkste reden waarom we naar aarde zijn gekomen is om ons te herinneren wie en wat we werkelijk zijn:
Enerzijds zijn we, -of liever gezegd- lijken we een mens te zijn.
Anderzijds zijn we in werkelijkheid die oneindig Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit.
Om ons te helpen dat te kunnen herinneren, worden we van kleins af aan, door allerlei mensen en situaties, steeds weer uit onze kracht geduwd. Net zo vaak, net zo lang, net zo heftig totdat we op het punt gekomen zijn dat we het zó zat zijn, dat het leven, en alles en iedereen in het leven, ons steeds weer uit onze kracht duwt, dat we bereid zijn om het anders te gaan doen. Dat is een belangrijk moment, we staan op dat moment open om tot een doorbraak te kunnen komen. Soms is daar wat hulp, inzichten en helderheid voor nodig (je bent van harte welkom voor een 1 op 1 sessie, of bij één van mijn groepsactiviteiten). Maar dat is het moment dat we openstaan, en kunnen gaan zien dat alles en iedereen in het leven dit gedaan heeft om ons te dienen. Dat dit alles gebeurd is vóór ons. Om ons te helpen te komen tot dat punt waarop we het zo zat zijn, om steeds weer uit onze kracht geduwd te worden. Dat is het moment dat we ons weer kunnen herinneren wie en wat we werkelijk zijn: die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit, die nooit uit zijn kracht geduwd kan worden, tenzij wij dat vanuit ons denken, vanuit ons menszijn laten gebeuren. We denken dat we uit onze kracht geduwd worden, terwijl er in werkelijkheid niets en niemand is die ons uit onze kracht kan duwen, in wie we werkelijk zijn; onze ziel, spirit is onaantastbaar, kan nooit gekwetst, kapot noch dood gemaakt worden. Het is één en al kracht.
Onderzoek maar bij jezelf hoe je de ene keer dat iemand je (als mens) uit je kracht duwt denkt: “Boeien, I don’t care, jij mag dat vinden, het doet mij niks, ik laat dat gewoon weer van mijn schouders afglijden.” En een andere keer zegt je ego: “Wie denk jij wel niet dat je bent? Hoe kun je zoiets doen en zeggen? blah blah blah…”
Wij bepalen zelf of we ons uit onze kracht laten duwen of niet. Dit geldt ook voor de meest heftige dingen die ons zijn overkomen, ze overkomen ons niet, we zijn geen slachtoffer, ze gebeuren vóór ons, ze dienen ons, om ons te helpen herinneren wie we werkelijk zijn, om ons te helpen ontwaken uit ons mensstuk.
Wij bepalen zelf of we:
a. ons erdoor uit onze kracht laten duwen?
b. of gaan zien dat die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit die we werkelijk zijn, daar helemaal geen last van heeft.
Uiteraard schrijf ik dit vanuit alle compassie met alle heftige lessen die het leven ons voorschotelt. Ook schrijf ik dit vanuit mijn eigen ervaringen in het leven die ook lang niet altijd gemakkelijk waren, en waarin veel van de meest heftige lessen ook al voorbij gekomen zijn. De woorden ‘voorbij zijn gekomen’ is precies hoe onze ziel het ervaart, het komt, het gaat, het gaat voorbij. Aan ons of we er aan vast blijven houden.
Meer lees je hierover in m’n eerste boek: ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.