Deze blog gaat over hoe onze nieuwetijdskinderen bepaald gedrag op school en/of thuis laten zien, waardoor school en/of jij met je handen in het haar zit. Wat moeten we met dat kind aan? Waarom gedraagt het zich zo? Wie kan ons helpen?
Misschien kan ik je helpen door je een hele andere zienswijze te laten zien, kijk maar of je daar voor open staat…
Ik kan gerust zeggen dat ik door de jaren heen, met mijn eigen nieuwetijdskinderen en ook met de nieuwetijdskinderen en hun ouders die ik hier in de praktijk gehad heb, op dit gebied een aardige ervaringsdeskundige geworden ben. Dat in combinatie wat Spirit mij influistert komt er een hele andere uitkomst uit dan je zou denken. Maar daar zijn echt wel jaren overheen gegaan voordat ik het steeds meer zo kon zien. Alles gaat evengoed al weer veel sneller en directer, want er schijnt er al weer veel meer helderheid van het bewustzijn op ons, en het bewustzijn onder de mensen is groter geworden, want steeds meer mensen zijn zich aan het herinneren… Maar toch kan er wel wat tijd nodig zijn, om deze ommezwaai, naar deze totaal andere zienswijze te kunnen gaan maken. Dus ja, kijk maar of je er wat mee kunt. Kijk maar of je het kunt lezen met een open blik.
Wat nou als alles wat er gebeurt tussen jouw kind en de school en het gezin, alleen maar bedoeld is om de school, het onderwijs systeem en jullie te spiegelen? Wat nou als jouw kind alleen maar bepaald gedrag heeft ontwikkeld, wat hen en jullie het beste kan laten zien, hoe we dingen anders mogen gaan doen. Wat nou als je dat gedrag zou kunnen zien als een handreiking, een liefdevolle uitnodiging, die zegt: kom maar mee naar de nieuwe tijd, de nieuwe aarde. Maar of school/jullie dat al kunnen, of dat al 1-2-3 lukt, is natuurlijk de grote vraag. Want als we ons al bewust zijn geworden, van dingen die we anders mogen gaan doen, dan gaat dat ook niet van vandaag op morgen. Het vraagt veel bewustzijn, elke keer weer. En daar gaat wel wat tijd overheen.
Misschien heb je het gevoel dat school of je echtgenoot precies blijft doen wat ze zelf willen. Hoe zou het zijn als jij dan kunt zien dat school (of echtgenoot) nog niet anders kan. Het hele onderwijssysteem en ook het hele gezinssysteem, zit vast in oude overtuigingen, oude ideeën. Dat is een heel log gebeuren, dat mag helemaal gaan omschakelen naar de ideeën van de 5e dimensie, waar we in beginnen te komen. Maar dat gaat niet van vandaag op morgen. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Maar de nieuwetijdskinderen, zijn zulke bijzondere zielen, ze zijn hier gekomen om daarbij te helpen. Zij doen dat op hun geheel eigen wijze. Daarbij is nooit sprake van goed of fout. Ook zoals school/echtgenoot reageert is niet goed of fout. Het is gewoon een heel proces om alles om te turnen naar de nieuwe energie en de nieuwe zienswijzen.
Het is aan ons ouders de lastige taak, om ook onze zienswijzen te veranderen, en te gaan zien dat volgens de oude ideeën, het kind van alles moest bereiken en presteren. Diploma’s waren belangrijk, want zonder briefje kom je nergens. Dat was het idee, de overtuiging. Als ouders mogen wij deze ideeën steeds meer gaan loslaten en gaan zien dat deze kinderen ons laten zien dat we alleen maar hoeven te zijn. En dat er vanuit dat alleen maar hoeven te zijn, iets mag gaan ontstaan, dingen vrijelijk mogen gaan stromen, dat we mogen gaan creëren wat precies bij ons past. Zo nemen we ons unieke plekje op de wereld in en past alles precies in elkaar. Maar dat kan alleen als we eerst echt hebben kunnen ervaren dat we alleen maar hoeven te zijn. Want als we nog van alles moeten; leren, ontwikkelen, groeien, bereiken, neerzetten, presteren, dan staat dat natuurlijk allemaal haaks op dat we alleen maar hoeven te zijn. Alleen in dat alleen maar hoeven te zijn, zit de vrijheid in. Alleen daar is het licht. Alleen daar stroomt het. Al het andere wat wij er tussen zetten, aan overtuigingen, gedachten, twijfels, maakt het weer zwaar, neemt alle vrijheid weg, en zorgt ervoor dat het niet meer kan stromen.
Er zijn heel veel ouders die hier tegenaan lopen. Veel ouders met deze enorme ‘spiegel-kinderen’. Op school gaat er van alles mis, te weinig leerkrachten, veel ziekte onder leerkrachten, havo en vwo wat samengevoegd wordt, maar wat helemaal niet werkt, gebrek aan motivatie bij de leerkrachten en dus ook bij de leerlingen, leerlingen die brutaal en bijdehand gaan reageren, leerdoelen die niet bereikt worden, en dus paniek. Zelfde verhaal. De school en het onderwijssysteem in het algemeen, zit in een enorm transformatie proces.
We kunnen dan denken dat de kinderen hier de ‘dupe’ van zijn, maar er is bij die kinderen helemaal geen sprake van de dupe ergens van zijn. Het is niet sneu voor ze. Dat denken wij als ouders al snel. In werkelijkheid zijn deze kinderen precies aan het doen waarvoor ze hier naar aarde gekomen zijn. De baan vrij maken voor de nieuwe wereld en de nieuwe energie. Ze zijn dus eigenlijk in al hun opstandigheid of afhankelijkheid of onrust helemaal in hun element. Ze doen precies wat nodig is. Wij mogen dat met onvoorwaardelijke liefde bezien. Er is niks mis met het kind. Er is niks mis met de school. Het kind doet precies wat nodig is in dit proces. Het kind wordt nergens de dupe van, het is niet sneu voor het kind, het kind ìs gewoon altijd al dat bewustzijn, wat alleen maar hoeft te zijn, helemaal niks hoeft te: bereiken, groeien, leren, ontwikkelen…
Ouders denken ook dat de school een bepaalde verantwoordelijkheid heeft. Maar er is helemaal geen sprake van verantwoordelijkheid. De school doet z’n best, de leerkrachten staan iedere dag weer op, gaan naar hun werk, doen hun best met de kinderen, proberen geduld met ze te hebben, ze zo goed mogelijk in de huidige situaties te begeleiden etc, maar ze zitten vast in de oude energieën en ideeën en ze vinden het nog lastig om te transformeren. Net zo goed als wij dat lastig vinden.
Het gedrag wat het kind vertoont, is een 1 op 1 spiegel voor de leerkrachten. Het spiegelt precies hoe de leerkrachten zich ook voelen. Ook zij willen het liefst bij de hand genomen worden in deze transformatie, ook zij willen het liefst steeds bevestiging dat ze het goed doen en hun best doen in plaats van steeds te horen wat ze allemaal fout doen, en niet doen Ook zij zijn bang om het fout te doen, ook zij voelen zich heel onrustig in deze tijd van zoveel veranderingen. Alles is dus een exacte spiegel voor hen. Dat doen die nieuwetijdskinderen dus heel perfect. Maar daarvoor zijn ze hier ook naar aarde toe gekomen en hebben ze deze rol op zich genomen. Juist omdat ze dat zo perfect kunnen. Deze nieuwetijdskinderen zijn in alles hierin uitgerust met de beste specialiteiten en talenten. Er hoeft dus niks te veranderen. Want als er een andere spiegel nodig is, of zou zijn, dan zou hun gedrag in die richting gaan veranderen. Er is dus niks mis met het kind. Ze zijn alleen in al hun gedragingen een prachtige spiegel. Dat is wat gezien mag worden.
Het is ook niet zo dat deze kinderen zich door het zogenaamde ‘slechte’ onderwijs niet op de juiste manier kunnen ontwikkelen. Daar is helemaal geen sprake van. Deze kinderen zijn een volledig en wijs bewustzijn, wat in verbinding met ‘al het weten’ van het ‘al wat is’, alles al in zich heeft. Alles gaat precies op het juiste moment, op de juiste manier. Wij als ouders denken alleen dat dat niet zo is. Deze kinderen kunnen op andere momenten en andere manieren, opeens enorme reuze stappen maken. Maar wij hebben nou eenmaal een bepaald idee, hoe zij stappen zouden moeten maken en wanneer. Maar vanuit de energie van de 5e dimensie gaat alles helemaal anders. Dat is voor ons nog lastig om te kunnen zien.
Wij mogen gaan zien dat we in een enorm transformatie proces zitten. Naar het zijn van onvoorwaardelijke en oordeelloze liefde, waarbij presteren, bereiken en ontwikkelen, niet meer de hoofdmoot zijn. In de nieuwe energie, hoeven we alleen maar eerst terug te gaan naar dat ‘alleen maar hoeven te zijn’ altijd al genoeg is. Alleen vanuit dat we alleen maar hoeven te zijn, kan er helemaal vanuit flow en vrijheid, iets vanzelf gaan ontstaan. Maar er kan niets ontstaan als er nog zoveel voorwaarden, verwachtingen, oordelen en druk op ligt, van school of van ouders, of van grootouders, of van familieleden.
We kunnen niks veranderen bij de andere partijen hierin, we kunnen alleen maar beginnen bij onszelf. Door zelf die onvoorwaardelijke en oordeelloze liefde te gaan zijn. Want dat zet een golf van onvoorwaardelijke en oordeelloze liefde in gang, die alles en iedereen aanraakt.
Wij denken bepaalde keuzes te moeten maken en zijn bang een verkeerde beslissing te nemen. Maar wat nou als er helemaal geen goed of fout bestaat? Dat alles precies gaat zoals het moet en mag gaan, voor alle partijen… in deze transformatie… dan kun je ook geen ‘verkeerde’ beslissing nemen. Dan zijn er ook geen ‘slechte’ ervaringen met de huidige school.
Dan gebeurt alles vòòr ons. Dan dient alles ons. Dan gaat alles precies zoals het gaat.
Dan dient alles het grotere geheel, waarin alles altijd interconnected en verbonden is, en uiteindelijk alles door het hele bewustzijn heen stroomt, zodat we ons weer verder kunnen herinneren dat we het bewustzijn van het grote geheel zijn.
Dan zie je dat alles eigenlijk net elke keer precies anders is als je denkt. En dat vraagt veel flexibiliteit en openheid van ons om het telkens weer zo te kunnen zien. Geen oordeel of verwijt als dit heel vaak nog niet lukt!!! Dit is Best een Lastig proces hoor!!
Veel kinderen komen nu, op hun geheel eigen-wijze manier, in een wat actievere rol. Hiermee kunnen we hun gedrag beter verklaren. Ze voelen nu echt dat er wat mag gebeuren en dat de tijd daar meer klaar voor begint te zijn. Lange tijd zat dit er al aan te komen. Maar het kon nog niet. Alles moest precies in elkaar passen, met alle bewustzijnsprocessen die over de hele wereld gaande zijn.
Het gaat erom om elkaar te begrijpen, elkaar in de ogen te kijken met ogen van liefde, en te kunnen zien dat die ander ook liefde is.
De kinderen vinden het niet vervelend om in al deze transformatieprocessen naar school te gaan, ze vinden het alleen vervelend dat ze het gevoel oppikken van hun ouders die denken dat het vervelend voor hen is. Zij dragen hun rol heel dapper om dit allemaal zo te doen en mee te maken. Daarvoor zijn ze hier gekomen. Om hun bijdragen daarin te leveren.
Deze nieuwetijdskinderen vinden het heel lastig als ze van alles moeten. Ze willen het liefste gewoon zijn. Daar zit een discrepantie tussen wat hun ziel wil en wat er als mens van hen verwacht wordt.
Alle druk mag er vanaf. Dat ze iets moeten kunnen, of moeten bereiken. Alleen maar spelen, en kijken waar het naar toe gaat, waar het naar toe mag stromen. Dat is wat zij mogen leren maar wij ook.
Er is geen goed of fout. Zo kan het zijn dat de nieuwetijdskindren op scholen zitten, waar ze de meest perfecte spiegel zijn. Dan is dat hoe ze hun rol daar spelen.
Òf het kan zijn dat ze in een omgeving zitten waar het kind dat niet hoeft te doen, waar ze vooral hun licht kunnen laten stralen omdat ze omarmt worden in hun licht. Dan is dat hoe ze hun rol daar spelen.
Ook hierin is geen betere of slechtere manier om hun rol te spelen.
En alles daartussen in is ook nog mogelijk. Dus gedeeltelijk spiegelen en gedeeltelijk omarmd worden in hun licht, is ook helemaal goed. Maar over het algemeen kunnen we wel zeggen: het mag makkelijker en lichter in de wereld. Daar zijn we naar onderweg. (klik hier voor meer informatie over de 5e dimensie in mijn blog: Waar zijn we eigenlijk naar toe onderweg in die 5e dimensie )
Er is een behoorlijke discrepantie tussen wat de ziel van het kind voelt en wil en wat er vanuit het mens stuk van hen verwacht wordt. En de druk die dat bij hen oplevert, dat is lastig voor ze. De oplossing daarvoor ligt in als er nog meer ruimte komt in dat deze kinderen vanuit hun ziel alleen maar hoeven te zijn, en vooral dat de mensen om hen heen hen dat steeds meer kunnen laten voelen, dan zal er ook ruimte komen voor wat er vanuit het mens-stuk van hen verwacht wordt. Dat wordt er vanzelf een weg gevonden in wat wel moet en wat niet. Oftewel als ze meer vanuit hun ziel kunnen zijn, dan verweven die verwachtingen daar steeds meer vanzelf doorheen, dan gaat dat ook steeds meer vanzelf. Dus eigenlijk nog minder nadruk op wat moet, door hun omgeving. En daar als ouders steeds weer bij jezelf op een nog dieper niveau naar kijken: ‘waar doe ik dat nog niet? Waar verwacht ik nog dingen van ze? Waar denk ik nog dat ze moeten presteren? Waar zet ik er nog druk op?’ Zodat je je ook van die stukjes nog meer bewust kunt worden. Juist dan komt er ruimte en kan alles wat er in het kind zit er steeds meer uitkomen. Dan kan alles helemaal vanzelf door hen heen gaan ontstaan, als ze nog meer alleen maar hoeven te zijn, en nog meer mogen flowen en spelen.
Dat alles mag een proces zijn. Dat alles zal nog wat tijd kosten. Dat gaat niet van de ene op de andere dag. Maar daar mag de aandacht naar toe gaan. Zo voelt het voor mij.
Het voelt voor mij dat de nieuwetijdskinderen een actievere rol gaan spelen in het spiegelen van het onderwijs en ook in het gezin. Dat kan een verklaring zijn van ander gedrag wat ze laten zien. Ze voelen dat er nu echt wat mag gebeuren. En wat ze laten zien is wat daarvoor nodig is.
De ommekeer in het onderwijs systeem naar de nieuwe energie van de 5e dimensie, is iets wat er al een hele tijd aan zat te komen, maar het systeem zat nog erg vast. Nu is het tijd om die ommekeer meer in te gaan zetten. Om daar grotere en duidelijkere stappen in te gaan zetten. Dat wordt op een onbewust niveau gevoeld door de nieuwetijdskinderen die dan als het ware een andere strategie, een andere actie in gaan zetten om daarbij te helpen. En dat wat ze spiegelen en vanuit hun bewustzijn, dat wat ze laten zien op school of thuis, gaat helpen om die ommekeer in te kunnen gaan zetten.
De nieuwetijdskinderen hoeven alleen maar vooral zichzelf te blijven. Dat gaat de nieuwe norm worden. Die gaat de overhand krijgen, dat we allemaal veel meer onszelf mogen zijn, dat dat meer geaccepteerd gaat worden, zelfs gewaardeerd gaat worden. En zoveel mogelijk jezelf mogen zijn en dichtbij jezelf mogen blijven, is de beste weerbaarheid die er is.
Ze komen vooral tot hun recht, als ze het stralende dat in hen zit, wie ze werkelijk zijn, de hoofdrol weer gaat innemen. Al het andere is ondergeschikt. Vanuit dat ze dat stralende kunnen zijn, zal er vanzelf iets door hen heen gaan ontstaan, dat precies bij hen past, dat al hun talenten zal combineren.
Conclusie: Denk niet dat er wat mis is met je kind. Denk niet dat er wat mis is met school. Denk niet dat er wat mis is in de wereld. Maar kijk met onvoorwaardelijke liefde en oordeelloosheid naar alle transformatie processen richting de nieuwe energie van de 5e dimensie. En kijk vooral naar: ‘hoe, wat, waar, wanneer mag ik nog bewuster, oordeellozer, onvoorwaardelijk liefdevoller zijn?’