Vanuit overgave crowdsurfen op de golven van het leven

Het enige wat er tussen staat om volledig in de flow te zijn, verlicht te zijn, is vertrouwen, is overgave. Vertrouwen dat we altijd gedragen worden. We kennen deze overgave en dit vertrouwen allang. Want er zijn talloze dingen in ons leven, eigenlijk in alles, waarin we allang in die overgave zijn, en in dat vertrouwen. Want als we ons realiseren dat ons elk moment het meest heftige zou kunnen overkomen wat we maar kunnen bedenken, dan zou je nooit meer durven op te staan, en nooit meer de deur uit durven te gaan. En toch leven we elke dag weer ons leven.  We staan toch op. We gaan toch de deur uit. Terwijl we eigenlijk totaal geen controle hebben. Want controle bestaat helemaal niet in het leven.

Dat kunnen we alleen als er toch voldoende mate van vertrouwen en overgave is. Vertrouwen dat we gedragen worden. Vertrouwen dat we beschermd worden. Vertrouwen dat er alleen gebeurt wat er moet gebeuren.

Soms als we heel erg bang zijn voor iets, dan gaan we heel bewust in dat vertrouwen of in die overgave zitten. Voor mij geldt dan dat ik alle engelen, gidsen en spirits aanroep om me te helpen En dat ik soms letterlijk in gedachten tegen hen zeg: jullie moeten me helpen hiermee, want ik kan dit niet alleen. En vervolgens kan ik datgene doen waar ik zo ontzettend bang voor was, en kan ik dat doen vanuit totale rust en ontspanning. Dat kan ik alleen omdat er voldoende vertrouwen is in de engelen, gidsen en spirits. Zij hebben zich keer op keer bewezen, dat ze ons nooit laten vallen, dat ze er altijd voor ons zijn. They always always have your back.

Het is heel bijzonder om te realiseren dat het enige verschil tussen dat moment van extreme angst, iets echt niet durven, niet weten hoe je het moet doen, om vervolgens de engelen, gidsen en spirits aan te roepen en het in hun handen te leggen, is de bereidwilligheid, om het in hun handen te leggen. De bereidwilligheid om het toch te doen, ook al ben je heel bang. En zo ga je dan van extreme angst, naar iets vanuit totale overgave en rust kunnen doen. En als je dit hebt meegemaakt, misschien herken jij zo’n dergelijke situatie ook wel, dan zie je dat tussen die extreme angst en het toch vanuit alle rust doen, niks anders tussen zit dan vertrouwen en overgave. Het vertrouwen dat we gedragen worden, geholpen worden en beschermd worden. Dat is het enige waar het om draait. Als we echt gaan kijken, wat is er nodig om tot verlichting en flow te komen, dan is het eigenlijk alleen maar die overgave. Je kunt het vergelijken met crowdsurfing. Stel je maar voor dat je bij een concert, in een grote menigte mensen staat, en je besluit het podium te beklimmen, en je laat je achterwaarts vallen in de menigte. Die menigte vertegenwoordigt het leven zelf, het menselijke leven hier op aarde. Waarin van alles elk moment vreselijk mis kan gaan, en je het meest erge zou kunnen overkomen dat je je kunt voorstellen. En zo laat je je achterwaarts achterover vallen, in die menigte, in dat leven, en word je gedragen op de handen van de mensen in die menigte. Als je geen vertrouwen of overgave zou hebben, dan zou je bang zijn dat ze je elk moment kunnen laten vallen. Maar vanuit volledige overgave laat je je dragen door al die handen. Hetzelfde zou je kunnen doen met het leven zelf, je achterwaarts vanuit volledig vertrouwen en overgave achterover laat vallen en je laten dragen door het leven zelf. Door het totale bewustzijn van het AL WAT IS.

Want het zijn niet alleen de engelen, gidsen en spirits die ons helpen. De engelen, gidsen en spirits bestaan uit dat totale bewustzijn, het totale bewustzijn van het AL WAT IS. De engelen, gidsen en spirits zijn dus dat totale bewustzijn van het AL WAT IS. En dàt is hetgeen wat ons draagt! Het totale bewustzijn van het AL WAT IS. Als we daar in zitten, dan zitten we in dat licht. En dat licht heeft niks nodig. Dat licht heeft geen contrast nodig. Het licht heeft geen dualiteit nodig. Het licht is compleet. Het licht is heel. Als we in het licht zitten, hoeven we geen ellende te ervaren. Hoeven we een heleboel dingen waar we bang voor zijn niet meer te ervaren. Want het licht is simpelweg het licht. Als we ons herinnerd hebben dat we het licht zijn, hebben we het contrast niet meer nodig. Om ons te helpen herinneren dat we het licht zijn, is er de dualiteit. Dat is het enige waartoe de dualiteit en het contrast dient.

Dus wat nou als we hier volop op zouden kunnen vertrouwen? Als we in overgave zouden kunnen zijn? Aan het totale bewustzijn van het AL WAT IS. Dan zouden we kunnen crowdsurfen op de golven van het leven zelf. Dan zouden we ons achterover kunnen laten vallen en ons kunnen laten dragen. Dan zouden we kunnen flowen. Flowen door het leven zelf, op de golven van het leven zelf. Daar waar de stroming gaat, daar gaan wij. En het enige wat daar dus voor nodig is, is overgave. En het bijzondere is; we kennen die overgave allang! Want zoals ik hiervoor al beschreef doen we dat elke dag al, zijn we elke dag en altijd al in overgave. Anders zouden we niet eens meer de deur uit durven.

Sterker nog, we zitten niet in die overgave, we zijn die overgave. Als je gaat zitten In het totale bewustzijn van het AL WAT IS dan ervaar je daar altijd al die overgave. Dan ben je daar altijd al die overgave. Dus die overgave is het enige waar we ons meer bewust van mogen worden. Dat we dat altijd al zijn. Dat we ons achterover mogen laten vallen in volledige overgave. Dat is het enige wat er nodig is om vanuit verlichting en flow te gaan zijn.

Als ik een voorbeeld van mezelf geef dan is de Ibiza retreat een mooi voorbeeld. Ik heb de Ibiza Bewustzijn Retraite nu 4 keer gegeven. De eerste keer was ik best wel zenuwachtig en heb ik hulp van boven gevraagd. Toen heb ik ervaren dat ze me volledig in de overgave hebben geduwd. Met 1 grote duw, grrrrt, zat ik erin. En zo heb ik de hele retraite vanuit die overgave kunnen draaien. Op die golven mee kunnen flowen. Je moet je daar even bij realiseren dat zo’n reis met zo’n groep naar Ibiza best een fragiel gebeuren is. Net als in ons dagelijkse leven, kan ook op zo’n reis, van alles gebeuren. Je hebt nergens controle over. Misschien kom je daar aan op Ibiza met die hele groep en is het huis dubbel geboekt. En dat is nog maar een van de vele vele dingen die er mis zouden kunnen gaan. Dus eigenlijk zou je zeggen, waar begin je aan? Je kunt dat alleen maar, je durft dat alleen maar, als je in overgave kunt zijn. De tweede keer dat ik naar Ibiza ging hebben ze me van boven geholpen om zelf in die overgave te zijn. Ik werd er toen niet in geduwd, maar ik kon vanuit mijn eigen vertrouwen en overgave in overgave zijn. Dat voelde alweer vele malen grootser. Op die manier kon ik ook crowdsurfen door die hele Retraite heen, kon ik me laten dragen, kon ik spelen, was ik vrij, voelde ik me vrij en kon het daardoor nog krachtiger en mooier worden. De derde keer bij de Ibiza Retraite was ik een week van te voren toch weer een beetje onrustig, en toen hielpen ze me weer even herinneren, weet je nog, je kent die overgave allang, je hebt het al zo vaak ervaren als je in je bewustzijn zit, ga daar maar in zitten. En toen was ik weer volledig in die overgave, in die rust, in die flow, in die vrijheid. De 4^e keer was er al helemaal geen sprake meer van verzet, het ging helemaal vanzelf. Nog meer flow, nog meer spelen, nog meer vrijheid, en dus ook nog meer transformatie voor alle mensen.

Je zou kunnen zeggen dat de Ibiza retraite hetzelfde is als het leven zelf. Er kan van alles gebeuren, de meest vreselijke dingen. Ik denk niet dat ik daar voorbeelden van hoef te geven, we zien het allemaal om ons heen. Sterker nog, we hebben zelf ook allemaal genoeg meegemaakt. En toch leven we elke keer ons leven. Elke dag weer. En dat doen we, of dat kunnen we omdat er voldoende overgave is. Of liever gezegd omdat we die overgave altijd al lang zijn. In wie we werkelijk zijn. In onze ziel, onze spirit. Dus daar hoeven we ons alleen maar steeds meer bewust van te zijn, dat we die overgave, altijd al lang zijn. Hoe kunnen we ons daar steeds meer bewust van zijn? Door in ons bewustzijn te gaan zitten, en het daar te ervaren. Als we daar de overgave kunnen ervaren, sijpelt die overgave door in ons leven. We nemen het gewoon mee in onze cellen en in ons leven. Dat is hoe het werkt.