Piekeren en niet kunnen slapen…
Herken je dat? Dat je oneindig kunt piekeren omdat je je zorgen maakt, of oplossingen zoekt voor bepaalde dingen. Soms gaat het piekeren over onszelf, soms over anderen. Vaak zijn we ook hele gesprekken aan het voorbereiden, of gesprekken die al hebben plaatsgevonden oneindig opnieuw aan het afspelen en herkauwen.
Hoe zouden we het piekeren kunnen oplossen of loslaten?
Allereerst is het dan belangrijk om ons bewust te worden dat piekeren iets is van ons mensstuk. Daardoor is het automatisch al vanuit de oude energie, de energie van wilskracht, ‘ik moet, ik zal het zo goed mogelijk doen’. Piekeren bestaat uit onze onzekerheid, onze angst om niet goed genoeg te zijn, waardoor we alles zo goed mogelijk willen doen en alles onder controle willen houden. Allemaal oude energie.
Hoe komen we van oude energie van wilskracht en controle naar -> de nieuwe energie van flow en vertrouwen?
Simpel, door van het mensstuk naar -> het bewustzijn te gaan.
Als het bijvoorbeeld gaat om gesprekken voorbereiden of herkauwen, dat is zo zinloos, want als we tijdens het gesprek in het NU van het bewustzijn zouden zijn, dan zeggen we al precies het juiste.
Vanuit de oude energie (wilskracht) denken we steeds dat we van alles zelf moeten oplossen vanuit ons mensstuk en ook alles zo goed mogelijk moeten doen. Dat we hard moeten werken.
In de nieuwe energie (bewustzijn, ziel, flow en vertrouwen) gaan we heel anders te werk. Daar draait het er alleen maar om dat we uit de weg kunnen gaan, er tussenuit kunnen gaan, om het vanzelf te laten ontstaan. Uit de weg kunnen gaan met alles van ons mensstuk, in dit geval vooral de mind.
Des te meer we er tussenuit kunnen gaan, des te meer zal het allemaal weer vanzelf gaan stromen, des te meer kunnen we het allemaal vanzelf laten ontstaan.
Zo zullen alle oplossingen vanzelf naar binnen vallen, in het moment. Mooier dan we ooit vanuit onze piekermind hadden kunnen bedenken. Als we ook tijdens belangrijke momenten en in belangrijke gesprekken er zoveel mogelijk tussenuit kunnen blijven, zoveel mogelijk op ons bewustzijn gefocust kunnen blijven, zal er in het moment precies het mooiste gebeuren en ontstaan wat er mag gebeuren. Dat is zo magisch! Het hele universum, alle engelen, gidsen en spirits, de oneindige wijsheid van het al wat is, werkt en spreekt dan door ons heen. Dan wordt het echt vele malen mooier dan we het ooit zelf hadden kunnen bedenken in ons zoveelste slapeloze nacht.
Maar zolang we nog denken, geloven, dat het piekeren ons helpt om oplossingen te vinden, om dingen beter te kunnen doen, om goed genoeg te kunnen zijn, dan hebben we nog het idee dat we er voordeel bij hebben, dat het ons helpt. Je begrijpt, zolang we dat nog geloven, zullen we het nooit willen veranderen.
Als we wel bereid zijn om het piekeren op te lossen, kunnen we het gaan onderzoeken, aankijken en doorzien.
Wat ik vaak zie bij mensen is dat ze dingen proberen op te lossen vanuit het mensstuk. Dat werkt niet. Het draait in kringetjes rond. We kunnen dingen alleen maar oplossen vanuit ons bewustzijn. In ons bewustzijn is er niemand die te weinig vertrouwen of zelfvertrouwen heeft, dat bestaat alleen maar in de illusie van ons mensstuk. In ons bewustzijn bestaan verleden en toekomst helemaal niet, is er alleen maar het NU, hoeven we niks te doen, alleen maar te zijn. Staan we altijd al in onze volle aanwezigheid, ontstaat alles altijd al vanzelf, komen we in die flow, en komt er vanzelf een oplossing. Dat alleen te weten is niet wat helpt! Maar als we steeds vaker een situatie echt vanuit ons bewustzijn kunnen benaderen, kan die oplossing wel vanzelf ontstaan.
Ook kunnen we het piekeren gaan aankijken en doorzien.
Dat werkt alsvolgt:
Als we ons bewust kunnen zijn van een pieker gedachte, of van een moment waarin we gesprekken aan het herhalen of voorbereiden zijn, dan kunnen we in het bewustzijn gaan zitten en daar altijd maar weer die ene vraag stellen: ‘is daar iets of iemand die’…. En vul maar in. Bijvoorbeeld: ‘is daar iets of iemand die al die gesprekken moet herhalen of voorbereiden’? Dat alleen te weten is niet wat het helpt, healt of oplost. Dit vanuit het heel even zitten in het bewustzijn echt te ervaren, is wat ervoor zorgt dat we het echt aankijken en doorzien, waardoor het oplost. Want diegene is daar helemaal niet. Het is de mind die ons dit allemaal laat denken en ons zo in die sluimerstaat houdt.
Het is ons eigen bewustzijn wat zich bewust is van de piekergedachten, ons bewustzijn is op dat moment daarop gefocust, maar het bewustzijn kan zich ook ergens anders op focussen. Het bewustzijn kan zich bijvoorbeeld ook op zichzelf focussen, op de rust, de stilte, het hier en het nu. Dat altijd al in en om ons lichaam heen is. Dat is slechts en alleen een kleine shift, van het ene naar het andere.
Door al het doen, doen, doen waar we onszelf overdag mee in de sluimerstand houden, houden we onszelf uit het piekeren. We leggen al het doen, doen, doen als het ware over het piekeren heen. We duwen het daarmee weg, hup onder het kleed. Dan gaan we ’s avonds in bed liggen en op dat moment kunnen we niks meer doen, dan krijgt onze piekermind, die we al die tijd hebben weggeduwd en overschaduwd met al het doen, doen, doen eindelijk de kans om eens flink los te gaan. Het gevolg: we kunnen onmogelijk slapen, liggen uren wakker.
Al het gepieker en het gebrek aan slaap kost ontzettend veel energie en de volgende dag zijn we bekaf. De dag erna, gaat het weer precies zo. We zoeken oplossingen buiten onszelf, in middeltjes maniertjes en methodes, maar we kijken het daarmee niet aan. We gaan niet bij ons ware zelf naar binnen. We lossen het niet op vanuit ons ware zelf, ons bewustzijn.
Piekeren bestaat uit gedachten en gedachten bestaan alleen maar in het verleden en in de toekomst. Het verleden hebben we niet meer, dat moment is voorbij en komt ook nooit meer terug. De toekomst weten we nog niet en hoeven we ook nog niet te weten. Ons mensstuk laat ons denken en geloven dat verleden of toekomst bestaan en zelfs ook interessant zouden zijn. Maar het enige wat we werkelijk hebben is het NU. We hebben het niet, het is er en wij hoeven daar alleen maar in te zijn. Maar dit alles te weten, en vanuit wilskracht, de mind, het anders willen gaan doen, is niet wat het oplost.
Meer lees je hierover in m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’ klik hier om het te bestellen.
Hoe komen we in de flow?
Hoe komen we in de flow? Wat is flow? Flow is het laten stromen.
Hoe kunnen we het laten stromen? Allereerst door alles wat die stroom verstoort, eraf te halen. Wat die stroom vooral verstoort is zwaarte ! Immers iets kan alleen maar lekker stromen als het heel licht is.
Hoe kunnen we de zwaarte eraf halen?
Onder andere door niet meer met andere mensen bezig te zijn. Door met anderen bezig te zijn, dan wordt alles voor jezelf gelijk weer zwaar. Hoe je daar mee kunt stoppen? stuur me even een mailtje en vraag om het document ‘van horizontale verbinding naar verticale verbinding naar zijn’. Daarin lees je precies wat daar voor nodig is.
Verder door geen ladingen van andere mensen meer op onze schouders te laden.
Een aantal weken terug overleed een hele goede vriend van mij. Hij overleed plotseling, ’s nachts in zijn slaap. Hij was 55 jaar.
Ik merkte aan mezelf dat ik totale vrede had met zijn overlijden. Dat mijn mensstuk er volledig tussenuit was, dat ik het volledig kon benaderen vanuit dat het prachtig was dat hij weer terug was naar ‘het grote thuis’.
Waar ik echter geen vrede mee had, was met hoe zwaar en verdrietig dit moest zijn voor zijn ouders, broers en andere familie en vrienden…
Ik merkte gelijk doordat ik zo met hen begaan was, dat dit heel veel zwaarte bij mij gaf, die ik rechtstreeks op mijn schouders voelde komen.
Na enig zelfonderzoek, merkte ik dat elke keer als we begaan zijn met anderen, iets zielig vinden voor anderen, dat dat dan eigenlijk nog steeds ons eigen verzet, weerstand is. Vanuit dat verzet, weerstand, zeggen we dan eigenlijk: “zo zou het niet moeten zijn…”
Dit verzet, deze weerstand veroorzaakt bij onszelf (en ook bij de ander) een lading.
In dit geval had ik voor mezelf niet zoiets van “zo zou niet zo moeten zijn”, maar wel voor zijn ouders, broers etc. Door het zielig voor hen te vinden, en begaan te zijn met hen, zeg ik op dat moment voor hen, “zo zou het niet moeten zijn…”
Daarmee creëer ik nog steeds lading bij mezelf (en ook bij die ander). Dat mag ik wel doen, maar het hoeft niet.
Ik vond dit heel interessant. Ik merkte in de dagen daarna dat ik dit in veel meer situaties deed. Er hoefde maar iets tegen te zitten bij één van mijn kinderen, of ik hoefde maar iets op tv te zien, of te horen van iemand, dan zat ik al weer in dat begaan zijn, zielig vinden voor die ander.
Door me daar bewust van te zijn, en te kunnen doorzien dat het “zo zou het niet moeten zijn…” één grote illusie is, die ik zelf geloof op dat moment, kon ik voorkomen dat ik al die lading op me nam.
Ook kon ik vanuit m’n bewustzijn al die ladingen die ik in het verleden op me genomen had loslaten.
Verder kunnen we ook de zwaarte eraf houden door er zelf tussenuit te blijven. Het stroomt immers altijd al. Onze ziel is als die kolkende massa water die door de rivierbedding heen dendert, op weg naar zijn bestemming. Hij stroomt moeiteloos om alle obstakels heen. Het stroomt altijd al zolang we alles kunnen laten zijn zoals het is, zolang we er tussenuit blijven met al onze zo zou het niet moeten zijn…
Meer lees je hierover in m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’ klik hier om het te bestellen.
Het kamertje met de twee helften
Na mijn ontdekking, dat ik in werkelijkheid mijn bewustzijn ben, heb ik mezelf beloofd dat er geen dag meer voorbij zou gaan, zonder dat ik tenminste een aantal keer in mijn bewustzijn zou gaan zitten. En dat heb ik ook gedaan. In het begin kon ik er elke keer maar een paar seconden in blijven, maar al heel snel, na enkele weken, merkte ik dat ik al veel gemakkelijker, sneller en langer in het bewustzijn kon zitten. Ook ging ik het koppelen aan bepaalde bezigheden gedurende de dag. Zo ging ik altijd even in het bewustzijn zitten tijdens het tandenpoetsen, op het toilet, bij het slapen gaan, bij het opstaan en tijdens het auto rijden. We denken misschien; tijdens het auto rijden? Ja hoor, we kunnen prima auto rijden vanuit het bewustzijn, we zijn zelfs nog meer geconcentreerd. Wel beter om onze ogen er dan bij open te houden, ha, ha. Na verloop van tijd ging dat al helemaal automatisch, als ik mijn tandenborstel pakte, voelde ik dat ik vanzelf shifte naar het bewustzijn. Zo kwam ik steeds meer in het bewustzijn. Het maakte dat er veel meer vertrouwen kwam, dat het leven veel lichter werd, het allemaal veel gemakkelijker ging. Stress verdween, ik maakte me niet meer druk om dingen, doorzag veel sneller als mijn ego me weer eens probeerde in te haken, dus in het algemeen werd ik veel rustiger en ging alles veel moeitelozer. De synchroniciteit in mijn leven werd nog veel groter, ik merkte veel meer nog dat op het juiste moment precies het juiste gebeurde en het juiste werd gezegd. Ik ging steeds meer de verbondenheid ervaren met het grote geheel en er waren steeds meer momenten van totale overgave, van alles is helemaal goed zoals het is.
Op een bepaald moment had ik een hele bijzondere ervaring. Het was tijdens een Integrated Energy Therapy® healing, die een vriendin-collega aan mij gaf. Vanaf het moment dat ik ging liggen, en zij voor mij de Engelen, Gidsen en Spirits aanriep, kwam ook weer dat enorme gevoel van vrede over me heen dat alles helemaal goed is zoals het is. Ik voelde hoeveel liefde daar uit voort vloeide, als alles helemaal mag zijn zoals het is. Ik zag en voelde alleen maar een zee van licht en liefde. In mijn hoofd was niets meer, alleen maar licht en leegte. Zo sterk had ik het nog nooit ervaren. Deze wonderlijke ervaring duurde voort tot de helft van de behandeling. Het leek wel een ‘bijna dood ervaring’. Intussen begrepen we ook waarom ik hier in zat. Mijn vriendin-collega voelde en kreeg door dat ze in een vorig leven zat te werken van mij, een heel oud leven, waarin ik op een ezeltje reed door de woestijn. Ik was een jonge vrouw van ongeveer 30 jaar en had heel lang, git zwart haar. Mijn man liep naast me. Ik was heel erg ziek, zo erg zelfs dat het niet lang meer zou duren voor ik over zou gaan. Ik was daar in dat leven, op dat moment, al in totale overgave om naar de andere kant te gaan. Dat is de overgave die ik zelf tijdens die behandeling ook gevoeld heb. Maar mijn vriendin voelde vooral hoeveel verdriet het me deed, dat ik mijn man moest achter laten. Dus helemaal het tegenovergestelde van waar ik in zat. Op de helft van de behandeling draaide mijn ervaring om. Ik raakte in gesprek met mijn vriendin over hoe (in dit leven) mijn eerste man overleden was, toen ik 30 jaar was. Ik had haar nog nooit verteld hoe dat precies allemaal gegaan was, en terwijl ik haar dat allemaal vertelde, huilde ik tranen met tuiten. Het mocht dan al wel 22 jaar geleden zijn dat het allemaal gebeurd was, ik voelde op dat moment de diepe pijn van dat enorme verlies.
Wauw wat een ervaring! Wat een enorm contrast; de totale overgave aan de ene kant, en in het volgende moment de diepe pijn van het menselijke verdriet aan de andere kant. Al snel begreep ik dat ik dit niet voor niets mocht ervaren. Want dit is precies hoe het is. Het is alsof het een kamertje is met twee helften. In de ene helft is het licht, daar is alles gelukzalig licht en liefde, alles mag daar helemaal zijn zoals het is. Deze lichte helft is de helft van het bewustzijn. In de andere helft van het kamertje zit het mensstuk, daarin zijn de twee gedeeltes van de dualiteit, het gedeelte met het menselijke geluk en genieten enerzijds en het hartverscheurende, menselijke lijden en drama anderzijds. Ik voelde heel duidelijk dat er helemaal niks tussen zit, nog niet eens een dunne sluier, niets. We kunnen zo tussen alle drie verschillende stukken van het kamertje heen en weer. Van de ene menselijke helft van het kamertje waar het menselijke lijden en drama zich afspeelt en waar het heel donker en zwaar voelt, naar de andere menselijke helft van het kamertje waar we genieten en ons blij voelen, of naar de helft van het Bewustzijn waar het altijd allemaal heel licht en gelukzalig is. Waar altijd die lichte, moeiteloze overgave is. Het is maar net waar we op gefocust zijn.
Waar ga jij inzitten? Het is er allebei. We kennen het allebei. Daar waar we ons bewustzijn, onze aandacht op leggen, daar zitten we in. Kan het echt zo simpel zijn, denken we dan misschien? Zo simpel is het! We mogen aan de kant van het menselijke lijden gaan zitten, en ook kant van het genieten, het hoeft alleen niet. Het positieve stuk van het genieten is ook niet beter dan het negatieve stuk van het lijden. Want beide menselijke stukken zijn illusie. Niet echt, niet het ware, onderdeel van de film waar we in meespelen. We kunnen ook net zo makkelijk in de helft van ons bewustzijn (zielstuk) gaan zitten. Dan zitten we niet meer in de illusie, maar in de realiteit, dat wat is. Datgene waar onvoorwaardelijke liefde is omdat daar alles mag zijn zoals het is.
Als we steeds meer vanuit het bewustzijn kunnen zijn, dan wordt het leven lichter. We kunnen dan net als ‘daarboven’ leren en leven vanuit het licht. Dat gaat veel gemakkelijker, moeitelozer, we maken iets mee en weten al gelijk wat we er van mogen leren. Daardoor hoeft het niet eerst nog veel heftiger te worden. Het oordeel is er vanaf. We zien dat alles mag zijn zoals het is. Daardoor ervaren we de dingen ook niet meer als heel heftig. We zien dat alles liefde is, dat alles vóór ons gebeurt. Daardoor pakken we ook de lering die erin zit veel sneller en makkelijker op en zijn we er dankbaar voor. We hebben dan ook niet meer zoveel mensen of gebeurtenissen nodig die ons uit onze kracht duwen, we hebben ons immers al herinnerd wie we werkelijk zijn. Dat wat er nog aan heftige dingen gebeurt in ons leven, wordt niet meer als dramatisch ervaren. Onze kijk erop is veranderd. Er is geen verzet en weerstand meer tegen dat wat is. We zien dat niets en niemand hoeft te veranderen voor ons om in volle tevredenheid en gelukzaligheid te zijn, omdat alles altijd al in ons zit, in ons ware zelf. Dat alles maakt het allemaal veel lichter.
Het gevolg is het einde van ons menselijk drama, het einde van het lijden. We ervaren dan alleen nog de oneindige vredige, liefdevolle, gelukzalige stroom van alles is zoals het is.
Het licht dat we dan uitstralen werkt enorm aanstekelijk op alle mensen, dieren, natuur, het al wat is, om ons heen. Probeer het maar eens uit, als er ruzie is in jouw huis of ergens anders, shift dan eens naar het bewustzijn en kijk wat er gebeurt. Kijk wat een groots effect dat heeft. Het ego en de duisternis, ze kunnen niet op tegen het enorme licht wat het bewustzijn uitstraalt. De rest hoeft niet te veranderen, wij hoeven er alleen maar steeds met ons bewustzijn bovenuit te blijven stijgen, het begint bij ons.
Meer hierover lees je in m’n eerste boek; ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.
De belangrijkste reden waarom we naar aarde zijn gekomen
De belangrijkste reden waarom we naar aarde zijn gekomen is om ons te herinneren wie en wat we werkelijk zijn:
Enerzijds zijn we, -of liever gezegd- lijken we een mens te zijn.
Anderzijds zijn we in werkelijkheid die oneindig Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit.
Om ons te helpen dat te kunnen herinneren, worden we van kleins af aan, door allerlei mensen en situaties, steeds weer uit onze kracht geduwd. Net zo vaak, net zo lang, net zo heftig totdat we op het punt gekomen zijn dat we het zó zat zijn, dat het leven, en alles en iedereen in het leven, ons steeds weer uit onze kracht duwt, dat we bereid zijn om het anders te gaan doen. Dat is een belangrijk moment, we staan op dat moment open om tot een doorbraak te kunnen komen. Soms is daar wat hulp, inzichten en helderheid voor nodig (je bent van harte welkom voor een 1 op 1 sessie, of bij één van mijn groepsactiviteiten). Maar dat is het moment dat we openstaan, en kunnen gaan zien dat alles en iedereen in het leven dit gedaan heeft om ons te dienen. Dat dit alles gebeurd is vóór ons. Om ons te helpen te komen tot dat punt waarop we het zo zat zijn, om steeds weer uit onze kracht geduwd te worden. Dat is het moment dat we ons weer kunnen herinneren wie en wat we werkelijk zijn: die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit, die nooit uit zijn kracht geduwd kan worden, tenzij wij dat vanuit ons denken, vanuit ons menszijn laten gebeuren. We denken dat we uit onze kracht geduwd worden, terwijl er in werkelijkheid niets en niemand is die ons uit onze kracht kan duwen, in wie we werkelijk zijn; onze ziel, spirit is onaantastbaar, kan nooit gekwetst, kapot noch dood gemaakt worden. Het is één en al kracht.
Onderzoek maar bij jezelf hoe je de ene keer dat iemand je (als mens) uit je kracht duwt denkt: “Boeien, I don’t care, jij mag dat vinden, het doet mij niks, ik laat dat gewoon weer van mijn schouders afglijden.” En een andere keer zegt je ego: “Wie denk jij wel niet dat je bent? Hoe kun je zoiets doen en zeggen? blah blah blah…”
Wij bepalen zelf of we ons uit onze kracht laten duwen of niet. Dit geldt ook voor de meest heftige dingen die ons zijn overkomen, ze overkomen ons niet, we zijn geen slachtoffer, ze gebeuren vóór ons, ze dienen ons, om ons te helpen herinneren wie we werkelijk zijn, om ons te helpen ontwaken uit ons mensstuk.
Wij bepalen zelf of we:
a. ons erdoor uit onze kracht laten duwen?
b. of gaan zien dat die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit die we werkelijk zijn, daar helemaal geen last van heeft.
Uiteraard schrijf ik dit vanuit alle compassie met alle heftige lessen die het leven ons voorschotelt. Ook schrijf ik dit vanuit mijn eigen ervaringen in het leven die ook lang niet altijd gemakkelijk waren, en waarin veel van de meest heftige lessen ook al voorbij gekomen zijn. De woorden ‘voorbij zijn gekomen’ is precies hoe onze ziel het ervaart, het komt, het gaat, het gaat voorbij. Aan ons of we er aan vast blijven houden.
Meer lees je hierover in m’n eerste boek: ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.
Wat is onze ziel?
Wat is onze ziel?
Ik trek het altijd graag uit elkaar, dat werkt verhelderend:
1. enerzijds zijn we mens
2. anderzijds zijn we ziel
Vanuit ons mensstuk worden we geregeerd door 3 hoofd onderwerpen, waar we steeds rondjes in zitten te draaien:
a. gedachten
b. emoties
c. lijfelijke klachten (oftewel pijn en ziektes)
dit alles van het mensstuk is niet waar, beluister mijn video op mijn youtube kanaal verlichting en ontwaken:
2. vanuit onze ziel zijn we vele vele aspecten, we zijn oneindig, liefdevol, groots, krachtig, ruimte, leegte, niets, alles, stilte, Goddelijk, licht, rust, vrede, het ware en de ultieme waarheid.
Waar zit onze ziel?
Vroeger dacht ik daar vaak over na, waar zou mijn ziel toch zitten? Zou die in mijn hart zitten, of in mijn hersenen, of in mijn bloed? Inmiddels weet ik dat we helemaal bezield zijn. Elke cel, elk orgaan, elke molucuul, atoom en nog kleiner, het is allemaal bezield. Mijn kleine teen is net zo bezield als mijn hart.
Stopt onze ziel bij onze huid? Welnee, het gaat gewoon door. Tot hoever? Helemaal tot in het oneindige. Onze ziel is overal. En nergens….Alles. En niets….
Waar komt onze ziel vandaan?
Onze ziel komt uit de eenheid, dat wat we ook wel de hemel, daarboven of gene zijde noemen. In feite is de hemel helemaal om ons heen.
In wat we de hemel noemen, is alleen maar goedheid, licht en liefde. Daar bestaat geen dualiteit. Daarom kent de ziel geen kwaad, duisternis of negativiteit.
Als er in de hemel geen dualteit is, zijn er ook geen woorden. Alleen in de dualiteit zoals die hier op aarde is, bestaan woorden. Als dat een tafel is, dan is die plant daar een ‘niet-tafel’. woorden kunnen alleen bestaan bij de gratie van het contrast in de dualiteit.
Omdat de ziel niet uit de dualiteit komt maar uit de eenheid, kent het geen woorden. We verwijzen wel naar de ziel met woorden, omdat de woorden de richtingwijzers zijn die ons kunnen helpen herinneren dat we in werkelijkheid die ziel zijn.
Wat is onze ziel?
Afhankelijk van welk woord we gebruiken, is dat wat onze ziel is:
Als we het rust en vrede noemen, dan is dat wat onze ziel is.
Als we het niets en leegte noemen, dan is dat wat onze ziel is.
Als we het licht en liefde noemen, dan is dat wat onze ziel is.
Ondanks dat de ziel uit de eenheid komt en geen duaiteit kent, en dus ook positief of negatief kent, zien we toch dat de ziel alleen maar positieve kenmerken heeft; licht, liefde, goedheid etc. Hoe mooi is dat?
Wat is flow?
Als een hele zwerm vogels, heel veel vogels die bewegen als één….dat is flow. We hoeven alleen maar in overgave te gaan, om de lichtheid weer te ervaren en daar weer één mee te zijn. Dat is overgave aan het goddelijke. Als God het AL WAT IS is…. als God het universele geheel is…. dan is overgave aan God weer opgaan in dat grote universele geheel. Dus niet je eigen bewustzijn blijven zitten maar weer opgaan in het universele geheel. Dat is overgave dan komen we in de flow. Dan komen we in die lichtheid. want dan zijn wij er met ons niet ware zelf, met ons mensstuk op z’n allermeest tussenuit.
Meer lees je hierover in m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’ klik hier om het te bestellen.
Of meld je hier aan voor de Online cursus Wat is Flow? Je ontvangt na afloop m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’.