Waar zijn we eigenlijk naar toe onderweg?
Hoe is het leven vanuit de 5^e dimensie?

Bewust

Allereerst ervaren we in de 5^e dimensie dat het heel gemakkelijk is om in ons bewustzijn te zitten. We hoeven daar helemaal niet meer ons best voor te doen, dat gaat helemaal vanzelf. Want we zijn daar al volledig terug bij het bewustzijn.

In vrijheid
zonder beperkingen die we onszelf opleggen of laten opleggen, alles is mogelijk.

Zonder tijd
zonder afspraken, in het moment de natuurlijke stroming volgend, ontstaat alles vanzelf.

Alleen maar hoeven te zijn
zonder iets hoeven te bereiken, alleen maar doen waar we naar toe stromen en waar de vreugde, passie en liefde in stroomt. Spelend, ervarend, verder herinnerend. Zo stroomt alles vanuit gemak en moeiteloosheid.

In overgave
zonder stress of spanningen, in overgave met dat wat is, vertrouwend dat dat wat is ons altijd het juiste brengt. Zo ontvouwt zich alles wat door ons heen mag ontstaan.

Spontaan,
in flow, meestromend met dat wat we tegenkomen op ons pad

In overvloed
omdat alles je gegeven wordt, geld er niet meer is. En ook alle andere beperkende gedachten, overtuigingen en emoties ertussenuit zijn.

Alles is aanwezig, je zet je bewustzijn erop en het is er.

In heelheid,
de illusie van niet heel zijn is doorzien

In onze kracht
zonder dat we onze kracht en energie weggeven, verliezen aan anderen en aan andere situaties. We blijven simpelweg in die oneindige kracht die we altijd al zijn.

In liefde
in oordeelloosheid, liefde voor alles en iedereen, iedereen liefhebbend

In heelheid,
de illusie van niet heel zijn is doorzien

Zonder systemen
vrij, los, van alle systemen. Alle beperkende systemen zijn weg gevallen, zoals bijvoorbeeld het financiële systeem, het politieke systeem en andere macht- en controle systemen.

Wat kunnen we nu al doen om meer vanuit die 5^e dimensie te gaan leven

We mogen het gaan voorleven

Hoe?

Door het bovenstaande te gaan zijn, toepassen.

Hoe?

Door steeds meer in je bewustzijn, in je licht te zijn, je steeds meer bewust te worden van het bovenstaande, door de 5^e dimensie als het kan ook al regelmatig te ervaren, zal het steeds meer in je leven gaan integreren. (zoals we dat bv doen tijdens de Wereld Healing op maandagmiddag, meld je gerust aan). Zal het steeds meer vanzelf gaan verschuiven. We hoeven dus niet een hele ‘to do lijst’ te maken met dingen die je anders wilt doen. Dat is nog van de oude energie van de 3^e dimensie. Ik moet, ik zal, ik wil, presteren, bereiken….

Je zult gaan merken dat je vanzelf steeds meer gaat stoppen met trekken en duwen aan dingen mbt je werk en je privéleven. Dat je gaat stoppen met druk maken over geld. Dat je stopt met oordelen, en steeds meer de liefde gaat zijn. Stopt met meer en meer willen. Stopt met stressen. De tijd los gaat laten en meer gaat ontspannen. Je gaat doorzien dat alles altijd al heel is. Je gaat stoppen met het zoeken naar geluk buiten jezelf. Je gaat je huis steeds leger, stiller en ruimer maken, je ruimt op, en laat los. Je gaat je energie steeds sneller weer uit dingen halen, je blijft niet meer in dingen hangen. Je gaat steeds meer zonder plan en doel leven. Je gaat zien dat alles zich steeds meer vanzelf mag gaan ontvouwen. Je gaat steeds meer tijd besteden aan dingen waar je energie, je frequentie van omhoog gaat.

Wat kunnen we nu al anders doen in ons leven nu?

Besteed aandacht aan in je licht zitten, maak dat je prioriteit, doe vooral dingen die je frequentie omhoog brengen, opschonen, energie zuiveren, gezond eten, mediteren, in de natuur zijn, ga in stilte

• Ervaar dat je het alles bent en in dit alles één bent met alles dat is.
• Blijf heel dicht bij jezelf, je ware zelf, wees authentiek.
• Stop met zoeken naar geluk buiten jezelf, het geluk is in jou.
• Oude emoties, overtuigingen, gedachten geef ze de vrijheid en laat alles los wat je niet dient, wat je niet voedt en wat van de ander is.

– Kijk naar waar jij ‘figuurlijk’ moe van wordt, misschien zeg je het zelfs weleens, ik word daar zo moe van… Weet dan dat je daar ook letterlijk moe van wordt. Kijk hoe het anders kan. Verander het vooral bij jezelf! Hoe kun jij het doorzien? Hoe kun jij er anders in gaan staan?
– Maak geen plannen, maar kijk hoe de dag, week, zich ont-wikkeld, net zo vaak tot de tijd er niet meer toe doet. Laat het vanzelf omhoog komen, voel wat er in je opkomt, doe wat er in je opkomt. – Laat tijd los

– Ruim op, maak je huis leger, je kastjes en lades leger, laat los, laat bezittingen los, laat daarmee ook oude energie los. Besteed hier tijd en aandacht aan. Creëer op deze manier stilte en ruimte.
– Kijk minder televisie, tik tok, enz. het is allemaal weer even in de droomstaat schieten.
– Besteed tijd en aandacht aan gezond en lekker eten.

– Stop met trekken en duwen mbt je werk.
– Stop met je druk maken over geld
– Stop met oordelen, verspreid alleen nog maar liefde
– Stop met meer en meer willen
– Stop met stressen, ontspan!
– Doorzie dat alles altijd al heel is

– We hoeven dus nog niet te weten wat we moeten gaan doen in de 5^e dimensie. Het gaat er vooral om dat we het vanuit het niets mogen gaan laten ontstaan.

Oefen het in je eigen leven! Dit is wat je kunt doen…

Van alle kanten hoor ik, lees ik, voel ik, dat het heel belangrijk aan het worden is, dat we al onze cellen in ons hele lichaam gaan vullen met het oneindige universele bewustzijn.

Naast dat we nu al een tijd bezig zijn om te zien dat het lichaam er helemaal niet toe doet, dat we mogen zien dat we alleen maar die leegte, die ziel, dat niets zijn….

(Èn èn.. altijd maar weer)

Mogen we nu ook gaan beseffen dat we met lichaam en al naar de 5^e dimensie zullen gaan.

Dat is juist zo bijzonder aan deze tijd, dat alle mensen die mee willen gaan naar de 5^e dimensie, met lichaam en al naar die hogere trilling zullen gaan.

Om het lichaam daarop voor te bereiden, mogen we lichter worden, die zware jas van ons af laten vallen.

Hierover schrijf ik uitgebreid in mijn 2^e boek -‘Het laten ontstaan vanuit Flow’-.

Maar daarnaast mogen we ook al onze cellen vullen met bewustzijn.

We kunnen ze vullen met licht, met oneindig universeel bewustzijn, met de heelheid die we altijd nog zijn, met de trilling van de 5^e , 6^e en 7^e dimensie.

Dat voelt zoooo goed!!! Het komt dan nog veel meer van binnenuit. We gaan dan nog veel meer veel meer licht en kracht echt uitstralen.

Hoe?

We kunnen dat doen door eerst in ons oneindige bewustzijn te gaan zitten, het om ons heen te voelen,

en dan heel bewust ervaren dat één cel helemaal gevuld is met al dat oneindige universele bewustzijn, en laat het maar gebeuren.

Dan de cel daarnaast, en laat het maar gebeuren.

En de cel daarnaast, en laat het maar gebeuren.

En dan voelen of we het in al onze cellen tegelijkertijd kunnen ervaren,

of we daar bewust van kunnen zijn, dat het in al onze cellen tegelijkertijd is.

Dat is echt Wauw!!

En zo kunnen we dat ook doen met licht, met universeel oneindig bewustzijn, met heelheid, met de trilling van de 5^e , 6^e en 7^e dimensie.

Telkens gaat het erom dat we er bewust van kunnen zijn dat het in al onze cellen tegelijkertijd is. En voel wat het met je doet.

We kunnen dit ook doen met onze chakra’s, door ons er simpelweg bewust van te zijn. Dat is ook heel mooi…

Niemand wordt op een dag wakker en zegt ik wil een medium, een healer, of een spiritual teacher zijn.

Velen van ons worstelen jaren met angsten, depressie en het gevoel dat we gek aan het worden zijn… Totdat we erachter komen dat we medium, healer of spiritual teacher zijn, en dat we dingen kunnen voelen en zien die verder gaan dan onze 5 zintuigen.

Dan is er een periode van ontkenning, net zolang totdat we het lijden niet langer meer kunnen verdragen en besluiten er iets mee te gaan doen.

Dan vinden we cursussen, en investeren we duizenden euro’s in, coaching, workshops, boeken, reizen, hotels etc. omdat we willen uitvinden wat onze gaven zijn en willen leren hoe we anderen daar goed mee kunnen helpen. Maar ook om het ultieme verlangen van onze ziel om zichzelf te laten zien en uit te drukken, daarin tegemoet te kunnen komen.

Het is een goddelijke roeping, een ‘calling’, (zoals ik altijd zeg; is het als één karretje op één rails, en dat karretje dendert maar door, het is niet te stoppen). Als we het zouden stoppen of negeren dan merken we gelijk de consequenties daarvan. Dan verkrampt alles zich, dan zullen we onherroepelijk steeds meer lichamelijke en/of geestelijke klachten ondervinden.

Dan als we uiteindelijk, na vele jaren, steeds meer gaan accepteren dat we medium, healer of spiritual teacher zijn, en we steeds meer ‘uit de kast komen’ en besluiten om mensen daarmee te gaan helpen, dan krijgen we nog te maken met onze omgeving, die ons belachelijk maakt, uitlacht, in de steek laat, niet begrijpt. En dat terwijl wij alleen maar ons goddelijke doel volgen.

En als we dan geld vragen voor onze diensten, dan vinden mensen dat we ons zouden moeten schamen.

We hebben een hoog niveau van liefde, compassie, genade, integriteit en meelevendheid nodig om ontmoetingen met mensen en de maatschappij goed te kunnen doorkruizen, en ons prachtige werk te kunnen doen.

Elke ontmoeting met mensen en de maatschappij, betekent telkens weer dat onze trilling weer omlaag gaat. Iets wat van ons dan weer veel tijd, energie, healing, rust, stilte en alleen zijn vraagt, om die trilling weer omhoog te brengen. Ook wij kunnen nog niet door alles heen onze trilling hoog houden…

Niets van dit alles is gemakkelijk. En toch willen we het op geen enkele andere manier, of liever gezegd kan het op geen enkele andere manier. Want er ìs er geen andere weg voor ons dan deze… want dat ene karretje op die ene rails dendert door… onze ziel wil zichzelf steeds meer en steeds verder herinneren. Daarin zijn we de voorlopers en de wegwijzers van alle andere mensen en van de hele maatschappij, de hele wereld, die weldra zullen volgen. Maar dat is iets wat zij nog niet kunnen zien, noch kunnen begrijpen… en dat kunnen we ze ook niet kwalijk nemen, want zij hebben niet ervaren wat wij allemaal ervaren hebben, op onze weg hiernaartoe…

Met dank aan, geïnspireerd op, en vanuit een vrije vertaling van, een stuk geschreven door mijn zeer gewaardeerde vriend Savonn Champelle uit Los Angeles.

We willen allemaal graag gelukkig zijn. Maar wat ìs gelukkig zijn? Voordat je verder leest, denk eens even terug aan een moment waarop jij heel gelukkig was, en onderzoek voor jezelf wat was de basis of de kern van dat gelukkige gevoel? Kijk dus niet naar de situatie of de omstandigheden waardoor je gelukkig was, maar wat zorgde er in die situatie, er in de kern voor dat je gelukkig was?

Als je dat goed onderzoekt, dan kom je waarschijnlijk tot de conclusie dat je gelukkig was omdat in dat moment alles goed was zoals het was. Er ontbrak niks in dat moment. Althans die gedachte en dat gevoel had je niet. Je had even geen wens, geen verlangen naar meer of anders. Alles was heel even helemaal goed zoals het is.

Dit alles is gezien vanuit ons mens-stuk. Vanuit ons mens-stuk zijn we steeds naarstig op zoek naar zo’n gelukkig moment. We besteden daar veel tijd en geld aan om dat te vinden.

Maar hoe zou het zijn als we dat geluk altijd al gelijk kunnen vinden in onze ziel, ons bewustzijn? Want als we daar in gaan zitten, dan vinden we in die rust, vrede en stilte die daar is, dat alles daar altijd al goed is zoals het is. Dat daar nooit wensen of verlangens zijn. Dat daar niks hoeft te veranderen. Dat daar alles altijd al is zoals het is. Goed is zoals het is. Altijd al in totale vrede, oftewel tevredenheid. Altijd al in die geluksmodus dus…

Betekent dat dan dat we het geluk vanuit onze menselijke ervaringen niet meer mogen hebben?
Natuurlijk mag dat wel, maar het zou zo mooi zijn als we hebben kunnen ervaren dat we het menselijke geluk wel mogen ervaren maar niet hoeven te ervaren. Dat we het niet perse nodig hebben, er niet afhankelijk van zijn. Want dan ervaren we het menselijke genieten vanuit een hele andere insteek, en voelt het vele malen vrijer, want het hoeft niet meer maar het mag nog wel. Dat is wat ik je toe wens.

Hoe je daar kunt komen? Door vanuit zitten in je ziel, in je bewustzijn te onderzoeken: is er hier iets of iemand die het nodig heeft om gelukkig te zijn? Is er hier iets of iemand die het nodig heeft om te genieten? En het daar te ervaren en te doorzien dat daar niets en niemand is die het nodig heeft…

Er ligt weer een heel Nieuwjaar voor ons, een heel jaar aan leef  tijd.

Misschien merk je het ook, dat de tijd steeds sneller gaat. Voor je het weet sta je alweer op of ga je alweer naar bed. Een week vliegt voorbij en ook een jaar lijkt bijna niks.

Dat komt omdat de tijd echt aan het versnellen is. Het licht schijnt steeds sterker op aarde, omdat het bewustzijn steeds sterker wordt en daarmee wordt ook de trilling hier steeds hoger. Daardoor gaat alles steeds sneller.

Het zal ook steeds sneller blijven gaan, totdat tijd uiteindelijk helemaal verdwenen is.

Als we zitten in wie we werkelijk zijn; onze ziel, het bewustzijn dan bestaat daar helemaal geen tijd. Dat is zo heerlijk.

Ook in de 5e dimensie -waar we met z’n allen naar op weg zijn- is de trilling al veel hoger, daar bestaat ook helemaal geen tijd meer.

Hoe zou het zijn als we het hele concept van tijd nu al zouden loslaten?

Nu zitten we nog vaak in verzet tegen de tijd. In verzet dat we steeds ouder worden.

In verzet dat we niet genoeg op een dag kunnen doen.

In verzet, weerstand tegen de tijd waardoor we vaak gehaast, gestrest en gespannen zijn.

Hoe zou het zijn als we ons helemaal niet meer zouden verzetten tegen dat alles steeds sneller gaat.

Hoe zou het zijn als we ons nu al bewust kunnen zijn dat het concept tijd gewoon gaat verdwijnen is.

Hoe zou het zijn als we het hele fenomeen van tijd nu al los zouden laten.

Misschien heb je het al voor een heel groot deel losgelaten. Draag je al geen horloge meer en probeer je zo min mogelijk vooruit te plannen.

Maar hoe zou het zijn als we op een nog weer veel dieper level, alle ideeën rondom tijd los zouden laten.

Zonder alle stress en verzet wat het fenomeen tijd oplevert, zouden we een stuk meer kunnen ontspannen en zal alleen maar hoeven te zijn en stuk gemakkelijker zijn.

Hoe kunnen we dat doen?

Door in ons bewustzijn te gaan zitten, en onszelf regelmatig de vraag te stellen: bestaat hier tijd? En de tijdloos daar echt te ervaren.

Vervolgens kunnen we de vraag stellen: hoe zou het zijn als ik alles rondom tijd zou loslaten? En dan voelen of je je er steeds meer in kunt laten zakken. En of jezelf daarbij kunt toestaan alles te laten zijn zoals het is.

Het is dan als een portaal om veel dieper in (bewust)zijn te komen. Om ons dat weer te herinneren.

Natuurlijk kunnen we dan de klok tijd nog gebruiken daar waar dat nog nodig of wenselijk is. Maar daarnaast kunnen we ook steeds meer bewust zijn, dat we alles rondom tijd steeds meer los mogen laten.

Wil je dit samen ervaren, meld je dan gerust aan bij een van de aankomende events, zie de agenda

Ik hoor het van heel veel hoog bewuste mensen, dat ze moeite hebben om hier in het aardse te zijn. Zelf ken ik dat gevoel ook wel.

Allereerst is dan heel belangrijk om te realiseren dat we er zelf voor gekozen hebben, om hier naar toe te gaan. Onze ziel heeft er zelf voor gekozen om in deze hele bijzondere tijd hier te zijn. Deze hele bijzondere tijd, waarin alle mensen op aarde overgaan naar de 5^e dimensie, iets wat voor het eerst in de geschiedenis gebeurt, en waar wij als (hoog) bewuste en (ver) lichte zielen aan mogen bijdragen. Hoe mooi om juist in deze tijd op aarde te zijn. Alle andere wezens van andere planeten en alle spirits kijken op het balkon hoe wij deze transformatie allemaal aan het doormaken zijn. En wat daar allemaal bij komt kijken. Aan ups en downs.

Het schijnt dat er zoveel zielen hebben staan springen omdat ze zo graag deel wilden zijn van dit immense transformatie proces. Dat maakt dat het heel bijzonder is, om de uitverkorene te zijn van zoveel zielen, om hier te mogen zijn in deze bijzondere periode. Waarin we allemaal, op onze eigen manier, weer aan het herinneren zijn dat alles niets is, en de rest alleen maar illusie.

Ook dat gevoel om niet hier te willen zijn, is illusie. Is alleen maar weer de mind die ons daarmee klein probeert te houden. Ook hiervan kunnen we zeggen; “Ik ga dat helemaal niet meer doen joh. Ik ga daar helemaal niet meer in mee.” Ook hier kunnen we al dwars doorheen kijken en zien dat het illusie is.

Deze menselijke vorm is maar een vorm hè, die we hier hebben aangenomen. In feite zijn we nog steeds die hoog bewuste ziel die overal is, die in alle dimensies al aanwezig is. Daarom kunnen we ook hup zo naar bijvoorbeeld de 10^e dimensie. We hoeven dus helemaal niet terug te gaan naar ‘de andere kant’, we hoeven helemaal niet te sterven of de aarde te verlaten, om bijvoorbeeld in die 10^e dimensie, dat enorme gevoel van thuis voelen te kunnen ervaren. Het is er altijd. In de komende jaren zullen we daar steeds meer en meer in zijn. Als we over 9 en half jaar al in de 5^e dimensie zitten, dan hebben we alle zwaarte, alle ziektes, alle systemen etc. al weer los gelaten en voelt het al zo veel lichter. We zijn nu nog even door de modder heen aan het ploeteren. Maar tegelijkertijd is die modder er helemaal niet. Is dat allemaal illusie. Is er alleen maar dat niets, zijn we alleen maar dat niets en is de rest alleen maar illusie. De menselijke illusionaire film.

Dat zijn we ons steeds meer aan het herinneren. Dat is een prachtig mooi proces. Een prachtige mooie reis. Waar we van mogen genieten. Waar we dankbaar voor mogen zijn dat we hieraan mee mogen doen, aan deze reis. Als het even niet makkelijk is, mogen we geduld en compassie hebben met onszelf, dat we het onszelf even niet makkelijk maken op dat moment, dat is dan ook wat het is. Er is niemand in het grote geheel die daar ook maar enig oordeel over heeft. Daarnaast mogen we ook compassie hebben met andere mensen, dat ze nog niet door de illusie heen kunnen kijken. Ook daar is niks mis mee.

Er is niks mis. We zijn precies waar we zijn mogen. We zijn precies hoever we zijn mogen. Alles klopt zo exact. Tot op de seconde nauwkeurig. Wat een master plan, een master piece, een master play. En het feit dat wij deze menselijke vorm hebben aangenomen is daar een prachtig mooi onderdeel van.

Het maakt in feite helemaal niet uit dat wij deze menselijk vorm hebben aangenomen. Het is niet dat we dit werkelijk zijn. Als er verlangen naar het Grote Thuis is, dan betekent dat, dat we ons geïdentificeerd hebben met die menselijke vorm. Dat we denken dat we die menselijke vorm zijn. Dan zijn we weer even verloren in die illusie. Maar we zijn nog steeds die ziel, die als we ons daar bewust van zijn, op elk gewenst moment weer overal is. En in wezen nog steeds vormloos is. Ego-loos is. Ik-loos is. Persoon-loos is. Dan ervaren we dat Grote Thuiskomen Voelen al weer.

Op de maandagmiddagen, gaan we met de Wereld Healing naar de hogere dimensies, om van daaruit alle mensen op de hele wereld te healen. Door ze in heelheid te houden. Als je hieraan wilt bijdragen of dit wilt ervaren meld je gerust aan.

Quote

“If you are not in peace, you have simply forgotten in that moment who you truly are…”

Onbekend

We hebben allemaal best wel veel dingen waar we bang voor zijn. Als we heel eerlijk naar onze angsten durven te kijken, dan kunnen we allemaal wel een lijstje maken van 10 angsten. Maar Dat lijstje hoeven we helemaal niet te maken. We hoeven alleen maar te zien dat het simpelweg meer is van hetzelfde. Dat het één grote kluwen is, van meer van hetzelfde.

Elke keer draaien we weer in een andere angst rond. We hebben dan niet door dat het ook weer gewoon angst is. Meer van hetzelfde. Als we kunnen zien dat het alleen maar een hele grote kluwen meer van hetzelfde is, hebben we het alweer een stukje vereenvoudigd. We hebben het dan alweer een stukje meer doorzien. Dan begrijpen we ook dat we onze angsten dan ook niet meer allemaal één voor één hoeven op te lossen.

Vanuit ons mensstuk kunnen we ze helemaal niet oplossen. We kunnen niks oplossen vanuit ons mensstuk. Want het mensstuk gelooft ze altijd. Het mensstuk zit zelf ook in die illusionaire film, dus vandaaruit kunnen we ze nooit oplossen.

We hoeven alleen maar steeds meer te doorzien dat ze er in het bewustzijn helemaal niet zijn.

Net als gedachten, (angsten zijn trouwens ook gedachten), die mogen er ook wel zijn, we hoeven niet gedachteloos te worden. We hoeven alleen maar te doorzien dat al die gedachten niet waar zijn, niet echt zijn, illusies zijn. Uiteindelijk merken we dan ook dat de gedachten steeds minder worden, maar dat gebeurt eigenlijk vanzelf. Zo hoeven we ook niet angstloos te worden in het mensstuk. We hoeven alleen maar steeds meer te doorzien dat ze niet waar zijn, niet echt zijn, illusies zijn. We hoeven alleen maar te doorzien dat ze er niet hoeven te zijn. Wel mogen zijn, maar niet hoeven te zijn.

Ons bewustzijn heeft niet eens de behoefte om ze op te lossen, die zegt dat ze er rustig mogen zijn.

Al die angsten zijn als een heel legertje monsters. Illusionaire monsters die a.h.w. in een rij staan tegenover het bewustzijn. Het bewustzijn is die liefdevolle transparantie. Zo staat er dus een rij monsterlijke illusies tegenover de liefdevolle transparantie. Maar die illusies kunnen nooit binnenvallen in die transparantie. Ze kunnen daar niet binnenkomen. Ze kunnen daar niet aanhaken. Het bewustzijn, oftewel de transparantie, ziet ze, doorziet ze, ziet dat ze niet echt bestaan in wie we werkelijk zijn. Zo kunnen we ze wèl oplossen; door het licht van ons bewustzijn erop te laten schijnen. Doordat we ons met al ons heldere bewustzijn, bewust zijn dat het alleen maar illusies zijn. Dan zullen ze hun greep verliezen.

Zolang wij er nog in ronddraaien, zal de mind merken dat hij greep op ons heeft. Dat wij er nog in meegaan… Dan blijven ze bestaan en terugkomen. Ze dienen zich als het ware af en toe aan met de vraag: ga je mee in deze illusie, geloof je het nog. Ja? Oké, dan zit je nog in de angst. Dat mag, maar het hoeft niet.

Alle angsten mogen er zijn, maar ze hoeven er niet te zijn. Het is als het kamertje met de twee helften, we kunnen gewoon kiezen waar we in gaan zitten.

Het is niet anders dan andere dingen die zich aandienen en ons uitdagen om in ons bewustzijn te blijven. Ook de angsten komen bij ons en vragen: kun je al in je bewustzijn blijven?

En dan kan hier ook weer de conclusie of de helderheid komen: “ik ga dat helemaal niet meer doen joh!. Ik ga daar helemaal niet meer in mee”. Als we ons daar heel consequent bewust van kunnen blijven, dan zal het patroon vanzelf verdwijnen. Het krijgt geen voeding meer. er worden dan geeen enkele gedachten en emoties meer aan toegevoegd. Het is als een wiel wat nog even een stukje doorrolt, maar wat niet meer aangedreven wordt,

We hebben onze angsten zelf bedacht, zelf gecreëerd. En we kunnen en mogen daar in meegaan, in die verzinsels, maar het hoeft helemaal niet. Als we er in meegaan, zitten we in de zwaarte en hebben ze ook een effect op het lichaam. We hoeven als het ware maar één stap opzij te doen, in het bewustzijn en dan we zijn er weer uit. En dan verdwijnt ook de zwaarte uit het lichaam weer.

Uiteindelijk gaan alle angsten over de angst voor eigen grootsheid en stralendheid. Als we die steeds meer gaan doorzien zullen alle andere angsten ook steeds meer doorzien/oplossen.

Interessant is ook dat we niet eens in de gaten hebben hoe vaak we in het vertrouwen zitten. Vertrouwen op het leven. Dat we beschermd en geholpen worden. Want er zijn zoveel momenten dat we niet bang zijn, niet met onze angsten bezig zijn. Maar gewoon vertrouwen dat er voor ons gezorgd wordt. Het is niet dat al onze angsten dan opeens weg zijn. Want op een ander moment zullen we daar opeens wel weer inschieten. We zijn er op dat moment niet mee bezig, en dus lijkt het alsof ze ook niet zijn. We kunnen er simpelweg niet continu mee bezig zijn. En als we er niet mee bezig zijn, is onze mind er tussenuit, en zitten we op dat moment automatisch in ons vertrouwen. Grappig toch.

Laatst sprak ik iemand die enthousiast vertelde over wat zij allemaal had gedaan om beter in haar vel te zitten.

Veel verschillende healing methodes had zij gedaan en gevolgd, oa regenesis healing’, rebirthing, ayahuasca en ook het gif van een kikker uit het amazone woud. Zo had ze elke keer weer een ander probleem/issue aangepakt.

Zonder enige twijfel heeft het voor haar heel veel gedaan. Maar voor mij voelt het al weer heel anders.

Voor mij voelt het dat we al in een hele andere tijd gekomen zijn. In een tijd waarin we niet meer hoeven te weten waar het allemaal mee te maken heeft, wanneer of hoe het ontstaan is.

In dit leven of een vorig leven, in onze jeugd, innerlijke kind stukken, trauma’s, overleveringen van ouders en voorouders etc.

We hoeven het ook niet meer stukje voor stukje op te lossen. Dan zijn we nog levens bezig.

HET MAG ER GEWOON NU ALLEMAAL VANAF.

Als een zware jas die we van ons af mogen laten vallen.

Hoe? Het is veel simpeler dan we denken. We maken het veel te ingewikkeld.

1.Doorzien, herinneren, bewustzijn dat we een ziel, een spirit zijn.

2.Dat we in die ziel, spirit één zijn met het ‘al wat is’.

3.Dat we daarin altijd al heel zijn.

4.En dat al het andere illusie is.

Als alles van ons mens-stuk allemaal illusie is, wat valt er dan nog op te lossen?

Des te meer we dat kunnen zien, daar bewust van zijn,

des te meer zal alles doorzien en opgelost worden en van ons afvallen.

Dan hoeven we alleen maar die grootse, liefdevolle ziel, spirit te zijn.

We zijn hier bang voor. We kennen het niet. Al dat licht, die liefde, die kracht.

Maar guess what? Die angst is ook alleen maar illusie. Die is er ook niet echt…

Tijdens de Maandagmiddag Wereld Healingen gaan we dit ervaren.

Doe gerust mee. Als je durft. Misschien wil je wel meedoen. Maar komt het er steeds niet van.

Omdat er nog in die angst zit voor al dat licht, die liefde, die kracht die we in onze spirit zijn.

Want zeker weten zul je door hier aan mee te gaan doen, enorme zevenmijlslaarzen stappen gaan maken.

Dus ja, als je durft…

Wat ons enorm kan helpen om beter bestand te zijn tegen alle heftigheid waarmee we met regelmaat overspoeld worden…

Is dat we een stevige basis mogen gaan creëren van bewustzijn. Gewoon door te zeggen tegen onszelf, vanaf vandaag, gaat er geen dag meer voorbij zonder dat ik 8x per dag één simpele seconde in het bewustzijn heb gezeten. 

Maakt die shift

Heel even die shift te maken van onze gedachten, emoties, ronddraaien in lichamelijke klachten, drama van mensen om ons heen, crisissen in de wereld…

Naar de rust, stilte, vrede die altijd om ons heen en in ons is. 

Heel even één seconde hoeven we maar die shift te maken en te ervaren dat we die gedachten, emoties etc niet werkelijk zijn, maar dat we die rust, stilte en vrede zijn. 

Zo vaak we kunnen dat heel even één moment ervaren. Dat ook vast te koppelen aan vaste momenten, zoals naar de wc gaan, tandenpoetsen en in bed stappen, (dan hebben we al 8x te pakken) 

Stevige basis

Dan zullen we merken dat al die hele korte momentjes, elke dag weer, zich aan elkaar vast gaan rijgen. Zodat we een stevige basis van bewustzijn creëren. En als er dan weer heftigheid op ons pad komt, zullen we daar beter tegen bestand zijn. Dan zullen we het steeds meer vanuit die rust, stilte en vrede van ons bewustzijn kunnen benaderen. 

Maak het niet te ingewikkeld, 8x per dag 1 seconde. Begin ermee, en kijk waar je over 3 maanden bent…

Het gaat heel snel

Je zult merken dat het heel snel gaat, als je simpelweg elke dag een aantal keer die shift gaat maken, door heel even om je heen te ervaren dat daar altijd al die rust, stilte en vrede is. Dat die diezelfde rust, stilte en vrede ook in je hele lichaam is. Of misschien ervaar je het als niets, leegte, ruimte ook dat is wat ons bewustzijn is. Als je een beetje hulp wilt, kijk dan snel op de agenda. Je vindt me ook hier

Hoe komen we in de flow? Wat is flow? Flow is het laten stromen.

Hoe kunnen we het laten stromen? Allereerst door alles wat die stroom verstoort, eraf te halen. Wat die stroom vooral verstoort is zwaarte !  Immers iets kan alleen maar lekker stromen als het heel licht is.

Hoe kunnen we de zwaarte eraf halen?

Onder andere door niet meer met andere mensen bezig te zijn. Door met anderen bezig te zijn, dan wordt alles voor jezelf gelijk weer zwaar. Hoe je daar mee kunt stoppen? stuur me even een mailtje en vraag om het document ‘van horizontale verbinding naar verticale verbinding naar zijn’. Daarin lees je precies wat daar voor nodig is.

Verder door geen ladingen van andere mensen meer op onze schouders te laden.

Een aantal weken terug overleed een hele goede vriend van mij. Hij overleed plotseling, ’s nachts in zijn slaap. Hij was 55 jaar.

Ik merkte aan mezelf dat ik totale vrede had met zijn overlijden. Dat mijn mensstuk er volledig tussenuit was, dat ik het volledig kon benaderen vanuit dat het prachtig was dat hij weer terug was naar ‘het grote thuis’.

Waar ik echter geen vrede mee had, was met hoe zwaar en verdrietig dit moest zijn voor zijn ouders, broers en andere familie en vrienden…

Ik merkte gelijk doordat ik zo met hen begaan was, dat dit heel veel zwaarte bij mij gaf, die ik rechtstreeks op mijn schouders voelde komen.

Na enig zelfonderzoek, merkte ik dat elke keer als we begaan zijn met anderen, iets zielig vinden voor anderen, dat dat dan eigenlijk nog steeds ons eigen verzet, weerstand is. Vanuit dat verzet, weerstand, zeggen we dan eigenlijk: “zo zou het niet moeten zijn…”

Dit verzet, deze weerstand veroorzaakt bij onszelf (en ook bij de ander) een lading.

In dit geval had ik voor mezelf niet zoiets van “zo zou niet zo moeten zijn”, maar wel voor zijn ouders, broers etc. Door het zielig voor hen te vinden, en begaan te zijn met hen, zeg ik op dat moment voor hen, “zo zou het niet moeten zijn…”

Daarmee creëer ik nog steeds lading bij mezelf (en ook bij die ander). Dat mag ik wel doen, maar het hoeft niet.

Ik vond dit heel interessant. Ik merkte in de dagen daarna dat ik dit in veel meer situaties deed. Er hoefde maar iets tegen te zitten bij één van mijn kinderen, of ik hoefde maar iets op tv te zien, of te horen van iemand, dan zat ik al weer in dat begaan zijn, zielig vinden voor die ander.

Door me daar bewust van te zijn, en te kunnen doorzien dat het  “zo zou het niet moeten zijn…” één grote illusie is, die ik zelf geloof op dat moment, kon ik voorkomen dat ik al die lading op me nam.

Ook kon ik vanuit m’n bewustzijn al die ladingen die ik in het verleden op me genomen had loslaten.

Verder kunnen we ook de zwaarte eraf houden door er zelf tussenuit te blijven. Het stroomt immers altijd al. Onze ziel is als die kolkende massa water die door de rivierbedding heen dendert, op weg naar zijn bestemming. Hij stroomt moeiteloos om alle opstakels heen. Het stroomt altijd al zolang we alles kunnen laten zijn zoals het is, zolang we er tussenuit blijven met al onze zo zou het niet moeten zijn…

Meer lees je hierover in m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’  klik hier om het te bestellen.

Na mijn ontdekking, dat ik in werkelijkheid mijn bewustzijn ben, heb ik mezelf beloofd dat er geen dag meer voorbij zou gaan, zonder dat ik tenminste een aantal keer in mijn bewustzijn zou gaan zitten. En dat heb ik ook gedaan. In het begin kon ik er elke keer maar een paar seconden in blijven, maar al heel snel, na enkele weken, merkte ik dat ik al veel gemakkelijker, sneller en langer in het bewustzijn kon zitten. Ook ging ik het koppelen aan bepaalde bezigheden gedurende de dag. Zo ging ik altijd even in het bewustzijn zitten tijdens het tandenpoetsen, op het toilet, bij het slapen gaan, bij het opstaan en tijdens het auto rijden. We denken misschien; tijdens het auto rijden? Ja hoor, we kunnen prima auto rijden vanuit het bewustzijn, we zijn zelfs nog meer geconcentreerd. Wel beter om onze ogen er dan bij open te houden, ha, ha. Na verloop van tijd ging dat al helemaal automatisch, als ik mijn tandenborstel pakte, voelde ik dat ik vanzelf shifte naar het bewustzijn. Zo kwam ik steeds meer in het bewustzijn. Het maakte dat er veel meer vertrouwen kwam, dat het leven veel lichter werd, het allemaal veel gemakkelijker ging. Stress verdween, ik maakte me niet meer druk om dingen, doorzag veel sneller als mijn ego me weer eens probeerde in te haken, dus in het algemeen werd ik veel rustiger en ging alles veel moeitelozer. De synchroniciteit in mijn leven werd nog veel groter, ik merkte veel meer nog dat op het juiste moment precies het juiste gebeurde en het juiste werd gezegd. Ik ging steeds meer de verbondenheid ervaren met het grote geheel en er waren steeds meer momenten van totale overgave, van alles is helemaal goed zoals het is.

Op een bepaald moment had ik een hele bijzondere ervaring. Het was tijdens een Integrated Energy Therapy® healing, die een vriendin-collega aan mij gaf. Vanaf het moment dat ik ging liggen, en zij voor mij de Engelen, Gidsen en Spirits aanriep, kwam ook weer dat enorme gevoel van vrede over me heen dat alles helemaal goed is zoals het is. Ik voelde hoeveel liefde daar uit voort vloeide, als alles helemaal mag zijn zoals het is. Ik zag en voelde alleen maar een zee van licht en liefde. In mijn hoofd was niets meer, alleen maar licht en leegte. Zo sterk had ik het nog nooit ervaren. Deze wonderlijke ervaring duurde voort tot de helft van de behandeling. Het leek wel een ‘bijna dood ervaring’. Intussen begrepen we ook waarom ik hier in zat. Mijn vriendin-collega voelde en kreeg door dat ze in een vorig leven zat te werken van mij, een heel oud leven, waarin ik op een ezeltje reed door de woestijn. Ik was een jonge vrouw van ongeveer 30 jaar en had heel lang, git zwart haar. Mijn man liep naast me. Ik was heel erg ziek, zo erg zelfs dat het niet lang meer zou duren voor ik over zou gaan. Ik was daar in dat leven, op dat moment, al in totale overgave om naar de andere kant te gaan. Dat is de overgave die ik zelf tijdens die behandeling ook gevoeld heb. Maar mijn vriendin voelde vooral hoeveel verdriet het me deed, dat ik mijn man moest achter laten. Dus helemaal het tegenovergestelde van waar ik in zat. Op de helft van de behandeling draaide mijn ervaring om. Ik raakte in gesprek met mijn vriendin over hoe (in dit leven) mijn eerste man overleden was, toen ik 30 jaar was. Ik had haar nog nooit verteld hoe dat precies allemaal gegaan was, en terwijl ik haar dat allemaal vertelde, huilde ik tranen met tuiten. Het mocht dan al wel 22 jaar geleden zijn dat het allemaal gebeurd was, ik voelde op dat moment de diepe pijn van dat enorme verlies.

Wauw wat een ervaring! Wat een enorm contrast; de totale overgave aan de ene kant, en in het volgende moment de diepe pijn van het menselijke verdriet aan de andere kant. Al snel begreep ik dat ik dit niet voor niets mocht ervaren. Want dit is precies hoe het is. Het is alsof het een kamertje is met twee helften. In de ene helft is het licht, daar is alles gelukzalig licht en liefde, alles mag daar helemaal zijn zoals het is. Deze lichte helft is de helft van het bewustzijn. In de andere helft van het kamertje zit het mensstuk, daarin zijn de twee gedeeltes van de dualiteit, het gedeelte met het menselijke geluk en genieten enerzijds en het hartverscheurende, menselijke lijden en drama anderzijds. Ik voelde heel duidelijk dat er helemaal niks tussen zit, nog niet eens een dunne sluier, niets. We kunnen zo tussen alle drie verschillende stukken van het kamertje heen en weer. Van de ene menselijke helft van het kamertje waar het menselijke lijden en drama zich afspeelt en waar het heel donker en zwaar voelt, naar de andere menselijke helft van het kamertje waar we genieten en ons blij voelen, of naar de helft van het Bewustzijn waar het altijd allemaal heel licht en gelukzalig is. Waar altijd die lichte, moeiteloze overgave is. Het is maar net waar we op gefocust zijn.

Waar ga jij inzitten? Het is er allebei. We kennen het allebei. Daar waar we ons bewustzijn, onze aandacht op leggen, daar zitten we in. Kan het echt zo simpel zijn, denken we dan misschien? Zo simpel is het! We mogen aan de kant van het menselijke lijden gaan zitten, en ook kant van het genieten, het hoeft alleen niet. Het positieve stuk van het genieten is ook niet beter dan het negatieve stuk van het lijden. Want beide menselijke stukken zijn illusie. Niet echt, niet het ware, onderdeel van de film waar we in meespelen. We kunnen ook net zo makkelijk in de helft van ons bewustzijn (zielstuk) gaan zitten. Dan zitten we niet meer in de illusie, maar in de realiteit, dat wat is. Datgene waar onvoorwaardelijke liefde is omdat daar alles mag zijn zoals het is.

Als we steeds meer vanuit het bewustzijn kunnen zijn, dan wordt het leven lichter. We kunnen dan net als ‘daarboven’ leren en leven vanuit het licht. Dat gaat veel gemakkelijker, moeitelozer, we maken iets mee en weten al gelijk wat we er van mogen leren. Daardoor hoeft het niet eerst nog veel heftiger te worden. Het oordeel is er vanaf. We zien dat alles mag zijn zoals het is. Daardoor ervaren we de dingen ook niet meer als heel heftig. We zien dat alles liefde is, dat alles vóór ons gebeurt. Daardoor pakken we ook de lering die erin zit veel sneller en makkelijker op en zijn we er dankbaar voor. We hebben dan ook niet meer zoveel mensen of gebeurtenissen nodig die ons uit onze kracht duwen, we hebben ons immers al herinnerd wie we werkelijk zijn. Dat wat er nog aan heftige dingen gebeurt in ons leven, wordt niet meer als dramatisch ervaren. Onze kijk erop is veranderd. Er is geen verzet en weerstand meer tegen dat wat is. We zien dat niets en niemand hoeft te veranderen voor ons om in volle tevredenheid en gelukzaligheid te zijn, omdat alles altijd al in ons zit, in ons ware zelf. Dat alles maakt het allemaal veel lichter.

Het gevolg is het einde van ons menselijk drama, het einde van het lijden. We ervaren dan alleen nog de oneindige vredige, liefdevolle, gelukzalige stroom van alles is zoals het is.

Het licht dat we dan uitstralen werkt enorm aanstekelijk op alle mensen, dieren, natuur, het al wat is, om ons heen. Probeer het maar eens uit, als er ruzie is in jouw huis of ergens anders, shift dan eens naar het bewustzijn en kijk wat er gebeurt. Kijk wat een groots effect dat heeft. Het ego en de duisternis, ze kunnen niet op tegen het enorme licht wat het bewustzijn uitstraalt. De rest hoeft niet te veranderen, wij hoeven er alleen maar steeds met ons bewustzijn bovenuit te blijven stijgen, het begint bij ons.

Meer hierover lees je in m’n eerste boek; ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.

De belangrijkste reden waarom we naar aarde zijn gekomen is om ons te herinneren wie en wat we werkelijk zijn:

Enerzijds zijn we, -of liever gezegd- lijken we een mens te zijn.

Anderzijds zijn we in werkelijkheid die oneindig Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit.

Om ons te helpen dat te kunnen herinneren, worden we van kleins af aan, door allerlei mensen en situaties, steeds weer uit onze kracht geduwd. Net zo vaak, net zo lang, net zo heftig totdat we op het punt gekomen zijn dat we het zó zat zijn, dat het leven, en alles en iedereen in het leven, ons steeds weer uit onze kracht duwt, dat we bereid zijn om het anders te gaan doen. Dat is een belangrijk moment, we staan op dat moment open om tot een doorbraak te kunnen komen. Soms is daar wat hulp, inzichten en helderheid voor nodig (je bent van harte welkom voor een 1 op 1 sessie, of bij één van mijn groepsactiviteiten). Maar dat is het moment dat we openstaan, en kunnen gaan zien dat alles en iedereen in het leven dit gedaan heeft om ons te dienen. Dat dit alles gebeurd is vóór ons. Om ons te helpen te komen tot dat punt waarop we het zo zat zijn, om steeds weer uit onze kracht  geduwd te worden. Dat is het moment dat we ons weer kunnen herinneren wie en wat we werkelijk zijn: die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit, die nooit uit zijn kracht geduwd kan worden, tenzij wij dat vanuit ons denken, vanuit ons menszijn laten gebeuren. We denken dat we uit onze kracht geduwd worden, terwijl er in werkelijkheid niets en niemand is die ons uit onze kracht kan duwen, in wie we werkelijk zijn; onze ziel, spirit is onaantastbaar, kan nooit gekwetst, kapot noch dood gemaakt worden. Het is één en al kracht.

Onderzoek maar bij jezelf hoe je de ene keer dat iemand je (als mens) uit je kracht duwt denkt: “Boeien, I don’t care, jij mag dat vinden, het doet mij niks, ik laat dat gewoon weer van mijn schouders afglijden.” En een andere keer zegt je ego: “Wie denk jij wel niet dat je bent? Hoe kun je zoiets doen en zeggen? blah blah blah…”

Wij bepalen zelf of we ons uit onze kracht laten duwen of niet. Dit geldt ook voor de meest heftige dingen die ons zijn overkomen, ze overkomen ons niet, we zijn geen slachtoffer, ze gebeuren vóór ons, ze dienen ons, om ons te helpen herinneren wie we werkelijk zijn, om ons te helpen ontwaken uit ons mensstuk.

Wij bepalen zelf of we:

a. ons erdoor uit onze kracht laten duwen?
b. of gaan zien dat die Oneindige, Grootse, Krachtige, Liefdevolle, Goddelijke Ziel/Spirit die we werkelijk zijn, daar helemaal geen last van heeft.

Uiteraard schrijf ik dit vanuit alle compassie met alle heftige lessen die het leven ons voorschotelt. Ook schrijf ik dit vanuit mijn eigen ervaringen in het leven die ook lang niet altijd gemakkelijk waren, en waarin veel van de meest heftige lessen ook al voorbij  gekomen zijn. De woorden ‘voorbij zijn gekomen’ is precies hoe onze ziel het ervaart, het komt, het gaat, het gaat voorbij. Aan ons of we er aan vast blijven houden.

Meer lees je hierover in m’n eerste boek: ‘Ontwaken uit de droomstaat van je mind‘. klik hier om het te bestellen.

Als een hele zwerm vogels, heel veel vogels die bewegen als één….dat is flow. We hoeven alleen maar in overgave te gaan, om de lichtheid weer te ervaren en daar weer één mee te zijn. Dat is overgave aan het goddelijke. Als God het AL WAT IS is…. als God het universele geheel is…. dan is overgave aan God weer opgaan in dat grote universele geheel. Dus niet je eigen bewustzijn blijven zitten maar weer opgaan in het universele geheel. Dat is overgave dan komen we in de flow. Dan komen we in die lichtheid. want dan zijn wij er met ons niet ware zelf, met ons mensstuk op z’n allermeest tussenuit.

Meer lees je hierover in m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’ klik hier om het te bestellen.

Of meld je hier aan voor de Online cursus Wat is Flow? Je ontvangt na afloop m’n tweede boek: ‘Het laten ontstaan vanuit Flow’.

Online cursus: Wat is Flow? 15 november 2021